Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/960 Esas 2020/8118 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/960
Karar No: 2020/8118
Karar Tarihi: 09.07.2020

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/960 Esas 2020/8118 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Sanık, mahkemenin temyiz talebini reddetmesi üzerine temyiz dilekçesi ile karara itiraz etmiştir. Ancak avukatın duruşmalara katılmaması ve sadece sanık tarafından temyiz edilmesi nedeniyle temyiz talebi reddedilmiştir. Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı da dikkate alınarak, hak yoksunluklarının infaz sürecinde uygulanabileceği belirtilmiştir. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2020/960 E. , 2020/8118 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın 21.11.2019 tarihli dilekçesi ile temyiz talebinde bulunduğu, Mahkemenin 29.11.2019 tarihli ek kararı ile gerekçeli kararın sanığın vekaletnameli vekiline tebliğ edildiği ve kararın sanık yönünden temyiz edilmediği gerekçeleriyle temyiz talebinin reddine karar verildiği, sanığın Mahkemenin temyiz talebinin reddine dair ek kararı temyiz ettiği, temyiz dilekeçsinde Av. ...’in başka bir dava dosyasında sanık ... ile ortak avukatları olduğunu, avukatın duruşmalara katılmadığını ve avukat ile herhangi bir bağının olmadığını belirttiği; dosyada yapılan incelemede ise, Av. ...’in 12.11.2010 tarihli vekil edenlerin ... ve ... olduğu vekaletnameyi mahkemeye sunduğu, müdafiin 25.12.2012 tarihinde sanık ... müdafii olarak Mahkemeye mazeret dilekçesi sunduğu, müdafiin aşamalarda sanık ile birlikte duruşmalara katılmadığı, sanık hakkında verilen hükümlere ilişkin kararın Av. ...’e tebliğ edildiği ve müdafiin ise kararı yalnızca sanık ... yönünden temyiz ettiği anlaşılmakla; tüm bu hususlar birlikte değerlendirildiğinde, sanığın temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek ve 29/11/2019 tarihli temyiz isteminin reddine dair ek karar kaldırılarak yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve taktirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 09/07/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.