Zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/6169 Esas 2019/9262 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zimmet
HÜKÜM : Mahkumiyet


Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
Sanık hakkında tayin olunan cezanın miktarına göre sanığın duruşmalı inceleme isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 318. maddesi uyarınca REDDİYLE, incelemenin duruşmasız olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Osmaniye Defterdarlığı Sağlık Kurumları Döner Sermaye Saymanlığı müdürü olarak görev yapan sanığın, 21/01/2008 tarihinde Türkiye Halk Bankası Osmaniye Şube Müdürlüğü ile yapmış olduğu protokol gereğince saymanlığın Ziraat Bankası Osmaniye Şubesinde bulunan hesaplarının Halk Bankası Osmaniye Şubesine aktarılması ve üç yıl boyunca işlemlerin bu şubede gerçekleştirilmesi karşılığında promosyon olarak 45.000 TL. nakdi bağış ve 2 adet Renault Megane marka aracın tahsisine karar verildiği, protokol gereği taahhüt edilen 45.000 TL nakdi paranın 28.194,28 TL"sinin doğrudan adı geçen kurumun mal temin ettiği firmalara ilgili banka şubesi tarafından ödendiği, bu işlemlerin saymanlık hesabında yer aldığı, nakdi bağış parasından 15.000 TL"nin ise sanık ..."ya sunduğu faturalar karşılığında banka tarafından teslim edildiği, bu şekilde sanığın çalıştığı kurum adına gerçek bir mal alımı yapmadan ve bahse konu parayı saymanlık hesaplarına aktarmadan mal edinmek suretiyle zimmet suçunu işlediği kabul olunan somut olayda; Osmaniye Defterdarlığının 10/12/2012 tarihli ve 1752 sayılı cevabi yazısı ile sanığa adı geçen banka şubesi ile protokol yapma ve protokolden elde edilecek paraları harcama yetkisi verilmediğinin açıkça bildirilmesi karşısında, bahse konu paranın sanık tarafından bankadan usulsüz çekilmesi ve mal edinilmesi şeklindeki eylemin yasal tevdi unsurunun bulunmaması ve bu paralar üzerinde koruma ve gözetim sorumluluğunun da olmaması nazara alındığında, kamu kurum ve kuruluşlarının zararına olarak dolandırıcılık suçunu oluşturacağı gözetilmeden, suç nitelemesinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması,

TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle atılı suçu işlediği kabul edilen sanık hakkında aynı Kanunun 53/5. maddesinin uygulanmaması,
Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı TCK"nın 53. maddesinde yer alan bazı ibarelerin iptaline ilişkin Kararının değerlendirilmesi lüzumu,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca hükmün BOZULMASINA 07/10/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.