22. Hukuk Dairesi 2013/22235 E. , 2015/1332 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, yıllık ücretli izin, fazla mesai, ücret alacağı ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 01.10.2008 - 02.08.2010 tarihleri arasında davalı işverenlik nezdinde çalıştığını, söz verilen ücret artışlarının yapılmadığını, maaşların zamanında ödenmediğini, fazla mesai ödemelerinin yapılmadığını, bu hususta işverenden talepte bulunması üzerine kötü davranış ve hakaret ile karşılaştığını, bu sebeple ... Hastanesi"nde yatılı olarak tedavi gördüğünü, bu durumu öğrenen işverenin iş sözleşmesine haksız olarak son verdiğini beyanla; kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık ücfetli izin alacağı, fazla mesai alacağı, ücret alacağı ile ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili davacının 28.10.2008-10.08.2010 tarihleri arasında müvekkili işverenlik nezdinde çalıştığını, 02.08.2010 tarihinde sona eren iş göremezlik belgesi sunduğunu, rapor bitiminden itibaren davacının mazeretsiz ve izinsiz olarak işe gelmediğini, 4857 sayılı İş Kanunu"nun 25/II-g. bendi uyarınca iş sözleşmesinin feshedildiğini, herhangi bir alacağı bulunmadığını beyanla, haksız ve kanuni dayanaktan yoksun davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, bozmaya uyulup toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesini işverence haklı sebep bulunmaksızın feshedildiği diğer taleplerine ilişkin alacaklarının da olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Ücretin miktarı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık vardır.
Kural olarak ücretin miktarı ve ekleri gibi konularda ispat yükü işçidedir. Çalışma yaşamında daha az vergi ya da sigorta pirimi ödenmesi amacıyla zaman zaman, iş sözleşmesi veya ücret bordrolarında gösterilen ücretlerin gerçeği yansıtmadığı görülmektedir.
Bu durumda gerçek ücretin tespiti önem kazanır. İşçinin kıdemi, meslek unvanı, fiilen yaptığı iş, iş yerinin özellikleri ve emsal işçilere ödenen ücretler gibi hususlar dikkate alındığında imzalı bordrolarda yer alan ücretin gerçeği yansıtmadığı şüphesi ortaya çıktığında, bu konuda tanık beyanları gözetilmeli ve işçinin meslekte geçirdiği süre, iş yerinde çalıştığı tarihler, meslek unvanı ve fiilen yaptığı iş bildirilerek sendikalarla, ilgili işçi ve işveren kuruluşlarından emsal ücretin ne olabileceği araştırılmalı ve tüm deliller birlikte değerlendirilerek bir sonuca gidilmelidir.
Somut olayda; davacı 800,00 TL net ücret aldığını iddia ederken davalı davacının asgari ücret aldığını savunmaktadır. Mahkemece yukarıdaki esaslara göre ücret araştırması yapılarak diğer tüm delillerle birlikte değerlendirme yapılıp davacının ücretinin belirlenmesinden sonra davacının taleplerinin hüküm altına alınması gerekirken bunun yapılmaması isabetsizdir.
3-Diğer taraftan davacının 14.07.2010-01.08.2010 tarihleri arasında raporlu olduğu ve bu döneme ilişkin ... Kurumu tarafından 257,73 TL iş göremezlik ödemesinde bulunulduğu görülmektedir. Bilindiği üzere 4857 sayılı Kanun’un 48. maddesinin son fıkrası uyarınca hastalık sebebi ile çalışılmayan günlerde ... Kurumu tarafından ödenen geçici iş göremezlik ödeneği aylık ücretli işçilerin ücretlerinden mahsup edilmelidir. Bu ödemenin hesaplanan ücretten mahsup edilmemesi yerinde değildir.
Yine davacının ücret talebi hüküm altına alınırken davacının iş sözleşmesinin taleple bağlı kalınarak 02.08.2010 tarihinde sona erdiği göz ardı edilerek Ağustos ayı tam çalışılmış gibi ücret hesaplanması da isabetsizdir.
4-Nihayet davacının ulusal bayram ve genel tatil çalışmasını tanıkla ispat etmesi sebebiyle Yargıtay’ın yerleşik içtihatları gereği makul bir oranda takdiri indirim yapılarak talebin hüküm altına alınması gerekirken bunun yapılmaması da hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.