Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/15660 Esas 2014/8352 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 12 - 2013/174228
Mahkemesi : Bursa 4. Asliye Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 26/10/2011
Numarası : 2010/121 - 2011/1144
Suç : Taksirle yaralama

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın idaresindeki araçla gündüz vakti, bölünmüş yolda seyir halinde iken, önündeki aracın ani fren yapması sonucu sağa manevra yaparak, sağ önünde seyretmekte olan araca arkadan çarpması sonucu iki kişinin yaralandığı olayda; yaralanan 1936 doğumlu katılan Y.. G.. hakkında, Ş.. Y.. Devlet Hastanesi"nce düzenlenen geçici ve Bursa Adli Tıp Şube Müdürlüğü"nce düzenlenen kesin adli raporlara göre; omuzunda ve klavikula(köprücük) bölgesinde orta dereceli kırıklar oluşacak şekilde yaralandığının, yaralanmanın hayati tehlikeye neden olmadığının belirtiltiği, katılanın nüfus kayıt örneğinden 16.03.2011 tarihinde öldüğü, dosya içeriğinde katılanın ölüm sebebine ilişkin bilgi ve belge bulunmadığı anlaşılmış olup, ölenin 31.05.2010 tarihli dilekçesinde kaza nedeniyle meydana gelen yaralanmasının omurilik ve sinirlerine baskı yaptığını, uyku refleksinin bozulduğunu, uyurken nefesinin durduğunu, bu durumun ölüm tehlikesi oluşturduğunu belirttiği de dikkate alınarak, adı geçenin varsa otopsi tutanağının dosyaya getirtilmesi, olmaması halinde kesin ölüm sebebinin araştırılıp, soruşturulmasından sonra, kaza ile ölüm arasında illiyet bağının bulunup bulunmadığının tespit edilmesi, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdir edilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
1- Sanık hakkında taksirle yaralama suçundan temel ceza tayin edilirken uygulama maddesinin “TCK"nın 89/4” maddesi yerine TCK"nın 86/4” maddesi şeklinde gösterilmesi,
2- Kendisini vekille ile temsil ettiren katılanlar lehine karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 04.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.