... vekili avukat ... ile ... vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesinden verilen 24/02/2017 tarih ve 2017/141-2017/154 sayılı hükmün davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

KARAR

İlk Derece Mahkemesi"nin yetkisizlik kararına karşı istinaf başvurusu yapılmış ve bu karar isabetli bulunarak istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş ise de, bu kararın temyiz edilemeyeceğine dair 6100 Sayılı HMK’da açık bir düzenleme bulunmamaktadır. Ancak, HMK"nın 353/1-a-3. bendinde; "mahkemenin görevli ve yetkili olmasına rağmen görevsizlik veya yetkisizlik kararı vermiş olması veya mahkemenin görevli ya da yetkili olmamasına rağmen davaya bakmış bulunması halinde Bölge Adliye Mahkemesi"nin, esası incelemeden kararın kaldırılmasına ve davanın yeniden görülmesi için dosyanın kararı veren mahkemeye veya kendi yargı çevresinde uygun göreceği başka bir yer mahkemesine ya da görevli ve yetkili mahkemeye gönderilmesine duruşma yapmadan kesin olarak karar vereceği" belirtilmiştir.
6100 Sayılı HMK"nın 362/1-c bendinde ise; yargı çevresi içinde bulunan ilk derece mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarını çözmek için verilen kararlar ile merci tayinine ilişkin kararların temyiz edilemeyeceği düzenlenmiştir.
Bu maddelerin birlikte değerlendirilmesinden HMK’da Bölge Adliye Mahkemesine dosyayı asıl görevli mahkemeye gönderebilme yetkisini de taşıyan görevle ilgili kesin karar verme ve uyuşmazlık çıkması halinde kesin olarak çözümleyen karar verme yetkisi tanındığı görülmektedir. Bu nedenle yasada görev hususunun en geç Bölge Adliye Mahkemesi kararıyla çözümlenmesi sisteminin benimsendiği açıkça görüldüğünden görev hususunu inceleyen bölge adliye mahkemesi kararına karşı özellikle 362/1-c madde hükmü de gözetildiğinde temyiz yoluna başvurulmasının mümkün olmadığı sonucuna varılmalıdır.
Somut olayda; ilk derece mahkemesince verilen yetkisizlik kararına yönelik istinaf başvurusunun ... Bölge Adliye Mahkemesi 4.Hukuk Dairesince esastan reddedildiği anlaşılmaktadır.
Yargıtayca incelenmesi istenen Bölge Adliye Mahkemesi kararı, HMK’nın 353/1-a-3 ve 362/1-c maddeleri gereğince kesin nitelikte olup, temyiz yoluna başvurulamayacağından temyiz dilekçesinin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklandığı üzere temyiz dilekçesinin REDDİNE, dosyanın İlk Derece Mahkemesi"ne, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesine GÖNDERİLMESİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, 20/11/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.