Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/4957 Esas 2019/376 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/4957
Karar No: 2019/376
Karar Tarihi: 11.02.2019

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/4957 Esas 2019/376 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı vekili, müvekkili şirketin geri dönüşümle ilgili ambalaj atıklarının alınması hususunda davalı taraf ile 1 yıllık sözleşme imzaladıklarını ancak davalının belgelemesi gereken işlemleri yapmadığını, müvekkilini zarara uğrattığını ve oluşan zararın tahsili için dava açtıklarını belirtti. Davalı vekili ise, yönetmelik değişikliği nedeniyle müvekkilinin artık görevinin olmadığını savunarak davanın reddedilmesini talep etti. Mahkeme, hizmet sözleşmesine aykırı davranışı sonucunda davalının davacıyı zarara uğrattığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verdi. Karar, davalı vekili tarafından temyiz edildi ancak temyiz itirazları reddedildi ve karar onandı. Kanun maddeleri olarak, Türk Borçlar Kanunu'nun 106 ve 109. maddeleri kararda geçmektedir.

23. Hukuk Dairesi 2016/4957 E. , 2019/376 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, müvekkili şirketin davalı taraf ile geri dönüşümle ilgili ambalaj atıklarının alınması hususunda 02.01.2012 ile 02.01.2013 tarihleri arasını kapsayan 1 yıllık sözleşme imzaladıklarını, anılan sözleşmeye göre davalının belgelemesi gereken işlemleri yapmadığını, müvekkilini zarara uğrattığını, bunun üzerine müvekkilinin Tüketici ve Çevre Eğitim Vakfı ile anlaşma yaptığını, davalının yapması gereken bir kısım işleri dava dışı ... yaptığını, oluşan 24.771,00 TL zararının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın belgelendirilme sorununa ilişkin olduğunu, 2012 yılında yönetmelik değişikliği ile bu yetkinin belediyelere geçtiğini, müvekkilinin bu hususta görevinin kalmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davalı ile davacı arasında hizmet sözleşmesi bulunduğu, davalının bir kısım ambalaj atıklarını belgelediği, bir kısmını ise belgelemediği, hükme esas alınan bilirkişi raporunda bu miktarın belirlendiği, buna göre, davalının hizmet sözleşmesine aykırı davranışı sonucunda davacıyı zarara uğrattığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 11.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.