MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : İcbar suretiyle irtikap
HÜKÜM : Eylemin icrai davranışla görevi kötüye kullanma suçuna teşebbüs olarak kabulüyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
Katılan ... vekili 21/03/2019 havale tarihli başvurusunda sanık hakkındaki mahkumiyet hükmünün onanmasını talep ettiğinden, temyiz iradesi bulunmayan dilekçesi temyize cevap olarak değerlendirilerek, incelemenin hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Dairemizin 21/04/2014 tarihli ve 2013/985 Esas, 2014/4475 Karar sayılı ilamında sair temyiz itirazları reddedilmiş ise de Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 24/01/1983 tarihli ve 8-486/6 sayılı Kararında da belirtildiği üzere, bozma ilamına konu hüküm ya da hükümlerle ilgili olarak açıkça onama kararı verilmedikçe sair temyiz itirazlarının reddedilmesinin kesin ve mutlak bir bağlayıcılığının bulunmadığı gözetilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mahkemece uyulmasına karar verilen 21/04/2014 tarihli bozma ilamında da belirtildiği üzere, sanığın müşteki ..."ın işyerine giderek ve telefon açarak bu kişiye ait kamyonların usulsüz olarak yasal işlem yapılmadan bırakıldığını ve bu şekilde işlerinin halledildiğini, bu nedenle kendisine para vermediği takdirde şikayet edeceğini söyleyerek banka hesap numarası da bırakmak suretiyle menfaat temin etmeye çalıştığı anlaşılan olayda, sevk irsaliyesi olmadan taşıma yaptığı belirtilen kamyonlarla ilgili belgelerin daha önce ibraz edilmiş olması ve menfaat teminine çalışıldığı sırada zorlamaya uygun bir
görev bulunmaması karşısında, icbar suretiyle irtikap suçunun unsurları oluşmamakla birlikte kamu göreviyle bağlantılı olarak hiçbir yasal karşılığı olmadan para talep etmesi eyleminin 6086 sayılı Yasa ile değişik TCK"nın 257/1. maddesinde yer alan icrai davranışla görevi kötüye kullanma suçunu oluşturduğu gözetilmeden, yanılgılı değerlendirmeyle icrai davranışla görevi kötüye kullanmaya teşebbüs suçundan yazılı şekilde hüküm kurulması,
Hükümden önce 19/12/2010 tarihinde yürürlüğe giren 6086 sayılı Yasanın 1. maddesi ile TCK"nın 257/1-2. madde-fıkralarında yer alan “kazanç” sözcüğünün “menfaat” olarak değiştirilmesi ve TCK"nın 257/1. maddesindeki cezanın alt sınırının 6 ay hapis cezası olarak düzenlenmesi karşısında, hükmün gerekçesinde "asgari hadden ceza tayini" ibaresine yer verilmesine rağmen temel cezanın 1 yıl hapis olarak belirlenmesi suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
Kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi ve gün adli para cezasının bir gün karşılığının belirlenmesi sırasında gün adli para cezasının miktarının hüküm fıkrasında gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
14/01/2008 olan suç tarihinin gerekçeli karar başlığında 14/10/2007 olarak yanlış yazılması suretiyle CMK"nın 232/2-c maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA 03/10/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.