MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, fazla mesai, hafta tatili, yıllık ücretli izin, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili; davacının 01.06.1991-30.04.2010 tarihleri arasında davalıya ait işyerinde host olarak, asgari ücret ve sefer başına 10,00 TL sefer primi alarak çalıştığını, emekli olarak işten ayrıldığını, alacaklarının ödenmediğini, tazminatının eksik ödendiğini ileri sürerek, fark kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram genel tatil ücreti ve yıllık izin ücreti alacaklarının faizleriyle birlikte davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, davacın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının, davalıya ait işyerinde onsekiz yıl, altı ay, altı gün çalıştığı, iş sözleşmesinin emeklilik nedeniyle sona erdiği, davacının kıdem tazminatına hak kazandığı, ayda iki hafta tatilinde çalıştığı, ... adresinde ikamet ettiğinden fazla mesai ücreti ve ulusal bayram ücreti ve genel tatil ücretine hak kazanmadığı, yıllık izin ücreti alacağı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı kanuni süresi içinde davacı temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı, ulusal bayram genel tatillerde çalışıp çalışmadığı hususları taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını, ulusal bayram genel tatillerde çalıştığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ve ulusal bayram genel tatil ücretinin ödendiği varsayılır.
Fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil çalışmalarının ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, çalışmanın bu tür yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ve ulusal bayram genel tatil ücretinin ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti ve ulusal bayram genel tatil ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda da ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil çalışmalarının yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Fazla çalışmaların uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtayca son yıllarda indirim yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır. Ancak, fazla çalışmanın taktiri delil niteliğindeki tanık anlatımları yerine, yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir.
Somut olayda, mahkemece, davalı tanık beyanlarına göre, davacının ..."da ikamet ettiği, ... hattında çalışıp gidiş gelişler sonrası ...da aracı terkederek ara dinlenmesi sonrası tekrar devam eden seferde araca binerek görevine devamı nedeniyle günlük yedibuçuk saati aşan çalışmasının olmadığı kabul edilerek fazla çalışma ücreti reddedilmiş ise de, davalı tanıkları, davacının ... güzergahında çalıştığını, ...dan araca binip, ...ya geçtiğini, ... da belli bir süre durduktan sonra ortalama 4-5 saat sonrasında İstanbula hareket ettiğini, İstanbulda bir miktar bekleyip, tekrar ... aracından ..."da indiğini beyan etmişlerdir. İşin niteliğide fazla çalışmaya uygundur. Hal böyle olunca, davacı tanıklarının, davacı ile birlikte çalıştıkları 2010 yılına kadar olan devrede bir saat ara dinlenmesinin düşülmesiyle günlük on saat çalıştığı, ayda iki hafta tatili dışında günde ikibuçuk saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek, ücret bordrolarında fazla mesai tahakkuku olan aylar ile davacının izin kullandığı süreler dışlanarak fazla çalışma ücretinin hesaplanması ve tesbit edilecek miktardan indirim yapılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi yanlıştır.
Öte yandan, davacı tanıklarının, davacının genel tatil ve mili bayramlarda çalıştığını, davalı tanıklarınında, davacının ulusal bayram genel tatillerde sefere denk geldiğinde çalıştığını beyan etmeleri karşısısında, bu talebin kabulü yerine reddine karar verilmesi usul ve kanuna aykırı bozmayı gerektirir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28.01.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.