MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
Taraflar arasında görülen dava sırasında davacı vekili tarafından reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Red talebini inceleyen merci tarafından verilen kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmiş olmakla, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Taraflar arasında görülen dava sırasında davacı vekili tarafından 14.07.2014 tarihli dilekçe ile özetle "...Davalının ağır kusurları nedenine dayalı olarak açılmış iş bu davanın oldu bittiye getirilir şekilde, birleştirildiği 11. Aile Mahkemesi"nin 2012/1067 E. sayılı dosyasından tefrik edilmek suretiyle derdestlik nedeniyle duruşma dahi açılmadan reddedilmesi nedeniyle, hâkimin tarafsızlığından şüphe duyulduğu...” gerekçesiyle reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Reddedilen Hâkim ...(37267) "in, talebin reddinin gerektiği yönündeki görüşü üzerine, dosyayı inceleyen merci tarafından reddi hâkim talebinin reddine ve ret talebinde bulunan tarafın HMK 42/4. maddesi uyarınca 500.- TL disiplin para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin verilen karar davacı vekili Av. ... tarafından temyiz edilmiştir.
İncelenen dosyaya göre, reddi hâkim isteminin, davanın esası hakkında nihai karar verilinceye kadar yapılmasının gerektiği halde, davacı tarafından gerek tefrik edilerek derdestlik nedeniyle davanın reddine ilişkin olarak 2014/466 Esas sayılı dosyaya ilişkin olarak 17.06.2014 tarihinde, gerekse de tefrik olunduğu 2014/313 Esas sayılı dosyada 20.06.2014 tarihinde tarafların arasındaki davalar hakkında nihai karar verildiği, reddi hâkim istemini ise bu nihai kararlardan sonra 14.07.2014 tarihli dilekçe ile talep edildiği anlaşıldığından, süresinde yapılmadığı gerekçesiyle istemin esası incelenmeksizin reddi gerektiği halde, farklı gerekçe ile istemin reddine karar verilmesi doğru değil ise de, sonuç olarak verilen kararda bir isabetsizlik bulunmaktadır. Ancak, reddi hâkim isteminin süresinde yapılmaması nedeniyle esası hakkında bir karar verilmediğinden, HMK 42/4. maddesi koşullarının bulunmadığı halde, davacı aleyhine disiplin para cezasına hükmedilmesi doğru değil ise de, bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple; hüküm fıkrasının 3 numaralı bendinin hüküm fıkrasından tamamen kaldırılarak, bunun yerine, “3-HMK 42/4. maddesi koşulları oluşmadığından ret isteminde bulunan aleyhine disiplin para cezasına hükmedilmesine yer olmadığına” ibaresinin yazılması suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla HUMK’nun 438/7. maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 16/12/2014 günü oy birliği ile karar verildi.