MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar vermek
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 23.02.2010 tarih 2009/3-244 Esas 2010/36 Karar sayılı içtihadında da belirtildiği üzere, sanık ... tarafından suça konu maddi zararın karşılanmadığı, 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesinde öngörülen objektif koşullardan zararı karşılama koşulunun yerine getirilmediği, yerel mahkemece zararın belirlenip hiçbir zaman zararı karşılama yönünde beyanı olmayan sanığa öneride bulunmasının gerekmediği düşüncesiyle tebliğnamede bu hususta bozma isteyen düşünce benimsenmemiştir.
Sanıkların eylemi 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesine uyan suçu oluşturduğu halde yazılı şekilde uygulama yapılması sonuca etkili olmadığından, sanık ... hakkında hüküm kurulurken aynı yasanın 53. maddesinde belirtilen haklardan yoksun kılınma kararı verilmemesi, hükümlülüğün yasal sonucu olup, infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görüldüğünden bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak,
1-Sanık ..."un adli sicil kaydında yer alan Sakarya 1. Asliye Ceza Mahkemesi"ne ait ilamın kesinleşme tarihinin suç tarihinden sonra olduğu, Adapazarı 3. Asliye Ceza Mahkemesi"ne ait ilamda ise; yaş küçüklüğü nedeniyle indirim yapılmasından dolayı 5237 Sayılı TCK"nın 58/5. maddesi gereği tekerrüre esas alınamayacağının anlaşılması karşısında, başkaca sabıkası bulunmayan sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
2-Sanıklar hakkında ortak yapılan yargılama giderlerinin paylarına düşen miktarlar da ayrı ayrı alınması yerine, “ müteselsilen” alınmasına karar verilmesi suretiyle, 5271 Sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş sanık ... müdafii ve sanık ..."un temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 Sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 Sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm kısmında sanık ... hakkında 5237 Sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımların çıkarılması, yine hüküm fıkrasından yargılama giderine ilişkin cümle çıkarılarak, yerine “22,50 TL yargılama giderinden 11,25 TL"nin sanık ..."dan, 11,25 TL"nin sanık ..."dan tahsiline” cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29.04.2013 tarihinde oy birliği ile karar verildi.