Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/14272 Esas 2018/263 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı şirket temsilcisi, davalının şirket aleyhine çeke dayalı takip yaptığını, çekteki imzanın davacı şirketin yetkili temsilcisine ait olmadığını ileri sürerek, davacının takip nedeniyle borçlu olmadığının tespitini, takibin iptalini ve kötü niyet tazminatının davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, çekteki ciranta imzasının kararkteristik özelliği olmaması nedeniyle davacı şirket temsilcisine ait olup olmadığının tespit edilemediği, incelenen fatura ve defterlere göre davacının davalıya 896,80 TL miktarında borçlu olduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne kısmen reddine, davacının, dava konusu takipte davalıya yalnızca 896,80 TL borçlu olduğunun, arta kalan miktardan borçlu olmadığının tespitine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, İİK"nun 72. maddesi hükmü gereğince açılan menfi tespit davasıdır. Bu durumda mahkemece kurulacak hükmün olumsuz, bir başka deyişle borçlu olunmayan kısmın tespiti şeklinde olması gerekirken, 896,80 TL borçlu olunduğuna dair olumlu tespit şeklinde hüküm oluşturulup, hangi miktardan dolayı borçlu olunmayan miktarın açık bir şekilde belirtilmeyerek infazda tereddüt yaratacak biçimde, İİK’nın 72. ve HMK’nın 297. maddesi hükümlerine aykırı olarak karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına,peşin harcın istek halinde davalıya iadesine, 31/01/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.