MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasında görülen dava sırasında davacı vekili tarafından reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Red talebini inceleyen merci tarafından verilen kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmiş olmakla, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Taraflar arasında görülen dava sırasında davacı vekili tarafından 17.07.2014 tarihli ihtiyati tedbir kararının temyizine ilişkin temyiz dilekçesinde özetle "...Hâkim tarafından teminat karşılığında verilen ihtiyati haciz kararına, diğer taraf vekilince yapılan itiraz, HMK"nın 394/4 maddesi uyarınca duruşma açılmak suretiyle değerlendirilmesi gerekirken, duruşma açılmaksızın kaldırıldığından hâkimin tarafsızlığından şüphe duyulduğu, ayrıca hâkim hakkında Hakimler ve Savcılar Yüksek Kurulu"na şikayette bulunulduğundan aralarında husumet oluştuğu...” gerekçesiyle reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Reddedilen Hâkim Mehmet Bölük (29923) "ün, talebin reddinin gerektiği yönündeki görüşü üzerine, dosyayı inceleyen merci tarafından reddi hâkim talebinin reddine ve ret talebinde bulunan tarafın HMK"nın 42/4. maddesi uyarınca 1.500.-TL disiplin para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin verilen karar, davacı vekili Av. ... tarafından temyiz edilmiştir.
İncelenen dosya kapsamına göre, hâkimin reddi için ileri sürülen hususlar H.M.K.’nın 36. maddesinde tanımı yapılan sebeplerden değildir ve yargılamanın devamı sırasında taraflardan birinin mahkeme hâkimi hakkında şikayette bulunması veya aleyhine dava açması, H.M.K.’nın 36/1-d. maddesinde belirtilen “davalı olmak” anlamında yorumlanamaz. Aksine bir yorum, yargılama yapan tüm hâkimlerin kötü niyetli taraflarca reddedilmesini kolaylaştıracağı gibi, bu hakkı kötüye kullanmak isteyenlerin davranışını da korumak anlamına gelir. Hiçbir hukuk kuralı, kötü niyetliyi korumaz. Aksini kabul etmek, kötü niyetli kişilerce açılacak uydurma dava ve şikayetler sonucu, davaya bakan hâkimlerin sağlıklı, baskıdan uzak ve hür iradeleri ile görev yapmalarına engel olacağı gibi, tâbii hâkim ilkesini de zedeleyecektir. Bu nedenle, konuyu inceleyen mercinin H.M.K.’nın 36/1-d. maddesi hükmünü yorumlaması usûl ve kanunlara uygun görülmüştür.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davacı vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 16/12/2014 gününde oy birliği ile karar verildi.