4733 sayılı Yasaya Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/30924 Esas 2016/10718 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/30924
Karar No: 2016/10718

4733 sayılı Yasaya Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/30924 Esas 2016/10718 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümlülük ve müsadere cezası verilen bir suçlu tarafından temyiz edilmiştir. Mahkeme, sanığın önceki bir suçundan dolayı erteli hapis cezası aldığı ancak TCK'nın 58. maddesi uygulanmadığı için bu durumu bozmadığı için karar bozulmamıştır. Ancak, adli para cezalarının hesaplanması ve belirli güvenlik tedbirleri örnek olarak verilerek 5320 sayılı Yasa'ya aykırı davranıldığı belirtilmiştir. Bu nedenle, kararın doğrudan verilen günün adli para cezası tarafındaki ibaresinin \"52\" ibaresinin \"52/2\" olarak düzeltilmesi ve hükümden TCK'nın 53. maddesi uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılması, yerine Anayasa Mahkemesi'nin iptal ettiği hususları göz önünde bulundurarak TCK'nın 53/1-2-3 maddelerinin uygulanmasına eklenmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Gümrük İdaresi hakkında da kararda uygun olmayan bir hüküm olduğu belirtilerek, belli vekalet ücretlerinin çıkartılması önerilmiştir. Detaylı kanun maddeleri TCK'nın 52, 53/1-c ve 53/1-2-3 maddelerini içermektedir.

7. Ceza Dairesi 2014/30924 E. , 2016/10718 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya Muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık hakkında tehdit suçundan ... Asliye Ceza Mahkemesinin 09/12/2010 tarihinde kesinleşen 2009/95 esas, 188 karar sayılı ilamı ile erteli 10 ay 25 gün hapis cezası bulunduğu halde, TCK"nun 58.maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
1)Adli para cezalarının günlüğünün 20 TL üzerinden hesaplanması sırasında tatbik maddesinin 5237 sayılı TCK"nun 52/2.madde ve fıkrası yerine TCK"nun 52.maddesi olarak yazılması ve belli hakları kullanmaktan yoksun bırakılması sırasında TCK"nun 53/1.madde ve fıkrası yerine de TCK"nun 53.maddesinin gösterilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nun 232/6.maddesine aykırı davranılması,
2)5237 sayılı TCK"nun 53/1-c maddesinde belirtilen "velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin aynı maddenin 3.fıkrası gereğince sadece kendi alt soyu üzerindeki yetkileri yönünden koşullu salıvermeye kadar, diğerleri açısından infazın tamamlanmasına kadar uygulanabileceğinin gözetilmemesi,
3)Suçtan doğrudan zarar görmeyen ve katılma hakkı bulunmayan Gümrük İdaresinin davaya katılan olarak kabul edilip lehine vekalet ücretine hükmolunması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 322.maddesi gereğince, hükmün doğrudan verilen gün adli para cezasının paragrafında yer alan "52" ibaresinin "52/2" olarak düzeltilmesi, hükümden TCK"nun 53.maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılarak yerine "24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E. , 2015/85 K. Sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3 madde fıkralarının tatbikine," ifadesinin eklenmesi ve hüküm fıkrasından gümrük idaresi lehine vekalet ücreti verilmesine ilişkin bendin çıkartılması ile diğer hususların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.11.2016 günü oybirliğiyle karar verildi.