MAHKEMESİ : Hopa Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
TARİHİ : 03/07/2013
NUMARASI : 2012/103-2013/167

Davacı, eşinden ölüm aylığı almakta iken aynı zamanda babasından da ölüm aylığı alması gerektiğinin tesbitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

Dava; vefat eden eşinden dolayı 506 sayılı Yasa kapsamında ölüm aylığı almakta olan davacının, aynı zamanda babasından dolayı da yine 506 sayılı Yasa kapsamında ölüm aylığı almaya hak kazandığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının eşine 506 sayılı Yasa kapsamında 01.03.1983 tarihinde maluliyet aylığı bağlandığı, davacının eşinin 02.01.1996 tarihinde vefat ettiği, davacının talebi üzerine 21.01.1996 tarihinden itibaren davacıya aylık bağlandığı, 506 sayılı Yasa kapsamında sigortalı olan davacının babasının 25.09.1995 tarihinde vefat ettiği anlaşılmaktadır.
Uyuşmazlık; 506 sayılı Yasa kapsamında ölen eş ve babadan dolayı ayrı ayrı ölüm aylığı bağlanıp bağlanamayacağı noktasında toplanmaktadır.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 68/VI. maddesi hükmüne göre; babasından ölüm aylığı alan kız çocuğunun evliliğin son bulması ile kocasından da aylık almaya hak kazanması halinde bu aylıklardan fazla olanı ödenecektir.
Öte yandan, 506 Sayılı Yasa"ya 02.07.2005 tarih ve 5386 sayılı Yasayla eklenen geçici 91. madde hükmü, kız çocuklarına 06.08.2003 tarihinden önce bağlanan gelir ve aylıkların kendi çalışmaları dışında sosyal güvenlik kuruluşlarından gelir veya aylık almaları halinde kesilmeyeceği yönündedir.
506 sayılı Yasa"ya eklenen geçici 91. madde 506 sayılı Yasa"nın 68. maddesini yürürlükten kaldırmamıştır. 06.08.2003 tarihinden önce de yasal engel nedeniyle kız çocuklarına her iki aylığın bağlanması mümkün değildir. Geçici 91. maddede sözü edilen gelir ve aylıklar daha önce yasal engel bulunmaması nedeniyle iki ayrı sosyal güvenlik yasası kapsamında bağlanan aylıklardır.
Mahkemece, davanın reddi yerine, 506 sayılı Yasa"nın 68. maddesi (5510 sayılı Yasanın 54/5) göz ardı edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması isabetsiz olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 09.09.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.