MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasında görülen dava sırasında davalı gerçek kişi tarafından reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Ret talebini inceleyen merci tarafından verilen kararın Yargıtayca incelenmesi davalı gerçek kişi tarafından istenilmiş olmakla, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Taraflar arasında görülen dava sırasında davalı gerçek kişi tarafından 12.05.2014 tarihli dilekçe ile özetle "...25.04.2014 tarihli karar ile taşınmazları üzerine ihtiyati haciz konulduğu, vekil aracılığıyla yaptığı itiraz üzerine 30.04.2014 tarihinde ihtiyati haczin kendisi yönünden kaldırılmasına karar verildiği, bu karara ilişkin olarak karşı tarafın itirazı üzerine, ihtiyati haczin kaldırılması talebinin duruşma gününe kadar ertelenmesine karar verildiği ve 09.05.2014 tarihli duruşma da karşı taraf vekilinin dilekçesi üzerine, taşınmazlarına ilişkin olarak ihtiyati tedbir mahiyetinde ihtiyati haciz kararı verildiğinden hâkimin tarafsızlığından şüphe duyulduğu...” gerekçesiyle reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Reddedilen Hâkim Şeyhmus Çelikal (98121)"ın, talebin reddinin gerektiği yönündeki görüşü üzerine, dosyayı inceleyen merci tarafından reddi hâkim talebinin reddine ve ret talebinde bulunan tarafın HMK"nun 42/4. maddesi uyarınca 500.-TL disiplin para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin verilen karar davalı gerçek kişi tarafından temyiz edilmiştir.
İncelenen dosya kapsamına göre, hâkimin reddi için ileri sürülen hususlar HMK’nın 36. maddesinde sayılan sebeplerden olmadığından, istemin reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak, ihtiyati hacze ilişkin olarak kısa tarih aralıklarıyla farklı kararlar verilmesi nedeniyle reddi hâkim isteminde bulunulmasında davalı gerçek kişinin kötüniyetli olduğu kabul edilemeyeceğinden, koşulları oluşmayan HMK"nun 42/4. maddesi uyarınca davacının disiplin para cezası ile cezalandırılması doğru değil ise de, bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple, merci ek kararının hüküm fıkrasının üçüncü bendinin tamamen hüküm fıkrasından kaldırılarak, bunun yerine, “3-HMK"nun 42/4. maddesi koşulları oluşmadığından ret isteminde bulunan davalı gerçek kişi aleyhine disiplin para cezasına hükmedilmesine yer olmadığına” ibaresi yazılmak suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla HUMK’nun 438/7. maddesine göre bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 16/12/2014 günü oy birliği ile karar verildi.