Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2013/21126 Esas 2014/16921 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Gaziantep 4. İş Mahkemesi
TARİHİ : 27/09/2013
NUMARASI : 2013/80-2013/69

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılardan Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

Dava; davacının 506 sayılı Yasa kapsamında geçen çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece; davacının davalı işverene ait 1065077.27 sicil numaralı işyerinde 01.10.2000 – 18.09.2009 tarihleri arasında 3.228 gün süre ile aralıksız olarak asgari ücret karşılığı sigortaya tabi hizmetle çalıştığının tespitine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; H.. Apartmanı"nda kapıcı olarak çalıştığını beyan eden davacı adına davalı işyerince düzenlenen işe giriş bildirgesi ve bildirilen çalışma bulunmadığı, davalı olarak H.. Apartmanı kat malikleri adına yönetici sıfatı ile H..Profesyonel Apartman ve Site Yöneticiliği ( M.. Ç.. ) gösterildiği halde H.. Apartmanı yönetimi veya kat malikleri ile M.. Ç.. arasında yapılan sözleşme bulunup bulunmadığının araştırılmadığı, Menderes Çetinkaya"ya ait işyerinin 2010/3-4. aylar arası dönem bordrolarının dosya arasında bulunduğu, davacı ile H.. Apartmanı yönetimi arasında imzalanan 01.09.2005 ve 01.07.2007 tarihli kira sözleşmeleri bulunduğu, 01.07.2007 tarihli sözleşmeye davacının günlük çöp alıp haftada iki kere de merdivenleri temizlemek karşılığı olarak dairede oturacağının ve kira ödemeyeceğinin yazıldığı, 29.12.2006, 01.03.2007 ve 29.03.2007 tarihli, davacı ile 2007 yılında imzalanan sözleşmede yönetici olarak ismi geçen kişinin S.. T.."a kalorifer yakma ücreti olarak para ödediği ve gider makbuzu düzenlendiği, dosya içerisinde mevcut ceza dosyasından ve tanık beyanlarından davacının fayans ustası olup bir süre Irak"ta çalıştığı anlaşılmaktadır.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de, davanın niteliğinin kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
Uyuşmazlık, somut olayda fiili çalışma olgusunun yöntemince kanıtlanmış olup olmadığı, mahkemece bu yönde yapılan inceleme ve araştırmanın hükme yeterli bulunup bulunmadığı noktasında toplanmaktadır.
Somut olayda; öncelikle davacının çalıştığını iddia ettiği apartmanda kat mülkiyeti oluşturulup oluşturulmadığı, oluşturulmuş ise talep edilen dönemde kim/kimlerin yönetici olduğu, davalı apartman ile M.. Ç.. arasında profesyonel apartman yönetimine ilişkin sözleşme bulunup bulunmadığı araştırılmadan ve böylece davada husumetin kime yöneltileceği ortaya konulmadan, H.. Apartmanı"nın ve M.. Ç.."ya ait profesyonel apartman ve site yöneticiliği işyerinin dönem bordroları dosya arasına alınmadan, bordrolarda isimleri bulunan kayıtlı çalışanlar bordro tanığı olarak dinlenilmeden, H.. Apartmanı"na ait gelir-gider defterleri ile diğer resmi belgeler dosya içerisine alınmadan, talep edilen dönemde apartmanda oturan kiracı ve ev sahipleri tespit edilip tarafların gösterdikleri tanıklar haricinde re"sen seçilecek kişiler dinlenilmeden, davacının bir süre Irak"ta çalıştığı anlaşıldığı halde bu sürenin tespiti amacı ile davacının pasaportu ve ilgili belgeler dosya arasına alınarak incelenmeden, 29.12.2006, 01.03.2007 ve 29.03.2007 tarihli makbuzlarda ismi geçen S.. T.. dinlenilmeden, apartmandaki daire sayısı ve davacının çalışmalarının kapsamı da göz önünde bulundurularak part-time çalışma hususu irdelenmeden sonuca gidilmesi isabetsiz olmuştur.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 09/09/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.