Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2010/18270 Esas 2012/1393 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Hükümlülük

Temyiz dilekçesinin içeriğine göre tehdit suçuna hasren yapılan incelemede;
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Ancak;
1-) Sanığın, katılanı hangi sözlerle tehdit ettiği açıklanmadan ve katılanın soyut iddiasından başka dosyada delil bulunmadığı gözetilmeden karşısında, "sanığın tehdit suçunu işlediği anlaşılmakla" biçimindeki yetersiz gerekçe ile hüküm kurulması,
2-) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.02.2009 tarih ve 11-250/13 sayılı kararında da açıklandığı üzere, CYY.nın 231/6-c maddesinde düzenlenen "giderilmesi gereken zarar" kavramının, somut, belirlenebilir maddi zarar olduğu, manevi zararı kapsamadığı, sanıkların, yüklenen eylemlerinden dolayı katılanı ne gibi somut bir zarara uğrattıkları açıklanmadan ve kanıtları gösterilmeden "Sanığın katılanın uğramış olduğu maddi ve manevi zararlarını gidermediği" şeklindeki yasal olmayan gerekçeyle, sabıkasız olan sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının uygulanmamasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş ve O yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesinden başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine 30.01.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.