Cinsel taciz mağdureler ile Şenay

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/10189
Karar No: 2020/5863
Karar Tarihi: 15.12.2020

Cinsel taciz mağdureler ile Şenay"a karşı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/10189 Esas 2020/5863 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen karar, bir kişinin birden fazla mağdura cinsel taciz suçu işlemesi sonucu mahkum edilmesiyle sonuçlanmıştır. Temyiz incelemesi sonrasında, sanığın mağdure Şenay'a yönelik suçlamalardan mahkumiyet kararı onanmış, ancak diğer suçlamalar için verilen karar bozulmuştur. Kararda, sanığın savunma hakkının kısıtlandığı ve kanun maddelerinin usulüne uygun şekilde uygulanmadığı vurgulanmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 105/1-1. fıkra ve 105/2-d. maddeleri, 5271 sayılı CMK'nın 226. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesidir.

14. Ceza Dairesi 2016/10189 E. , 2020/5863 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz (mağdureler... ile Şenay"a karşı)
HÜKÜM : Mahkumiyet (mağdure sayısınca), mağdure..."ya yönelik kurulan hükme ilişkin temyiz isteminin reddi

İlk derece mahkemesince verilen hükümler ile temyiz isteminin kısmen reddine dair ek karar temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında mağdure... yönelik atılı suçla ilgili verilen ek kararın incelenmesinde;
Gerekçesi gösterilmek suretiyle temyiz isteminin reddine dair verilen ek karar usul ve kanuna uygun olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle ek kararın ONANMASINA,
Sanık hakkında mağdure Şenay’a yönelik müsnet suçtan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
İddianamede sanığın 5237 sayılı TCK"nın 105/1-1. fıkra maddesi gereğince cezalandırılmasının talep edilmesi karşısında, aynı Kanunun 105/2-d. maddesinin uygulanmasına yönelik sanığa usulüne uygun ek savunma hakkı verilmesi gerektiği gözetilmeden anılan maddenin tatbiki suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 226. maddesine muhalefet edilerek savunma hakkının kısıtlanması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.