Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/4270 Esas 2020/4216 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, sigortalıya ait araçta meydana gelecek zararların genişletilmiş kasko sigorta poliçesi ile teminat altına alındığını, 02/06/2013 tarihinde ..."ın sevk ve idaresinde iken aracın tek taraflı trafik kazası neticesinde kullanılmayacak hale geldiğini, yapılan incelemeler ve hazırlanan ekspertiz raporu ile aracın tamir bedelinin araç bedelinden daha yüksek olduğunun tespit edildiğini ve aracın pert kabul edilerek güncel rayiç bedeli olan 25.280,00 TL"nin sigortalıya ödendiğini, kazanın oluşumunda davalı yanın kusurlu olup bu hususun 02/06/2013 tarihli trafik kaza tutanağı ile sabit olduğunu, davalının %50 kusuruna isabet eden 12.640,00 TL"nin tahsili amacıyla davalı yana 14/01/2014 tarihinde başvurulduğunu, fakat davalı tarafından bu talebin 13/02/2014 tarihinde haksız olarak reddedildiğini beyanla fazlaya ilişkin hakları saklı kamak kaydıyla sigortalıya ödenmiş olan 12.640,00 TL tazminatın, 13/02/2014 tarihinden itibaren işleyecek ticari avans faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre davanın kısmen kabulü ile 7.584,00 TL tazminatın ödeme tarihi olan 13/02/2014 tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazla talebin reddine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve 492 Sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davalıdan harç alınmamasına 01/07/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.