Yargıtay - Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2020/2557 Esas 2020/16448 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2557
Karar No: 2020/16448
Karar Tarihi: 05.10.2020

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2020/2557 Esas 2020/16448 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan yargılanan sanık hakkında beraat kararı vermiştir. Ancak, mağdurun kanuni temsilcisi ile mağdur için görevlendirilen vekilin iradeleri çeliştiği durumlarda, kanuni temsilcinin iradesine üstünlük verilmesi gerektiğini belirtmiştir. Bu durumda, 15 yaşındaki mağdurun babasının sanıktan şikayetçi olmaması ve kamu davasına katılmak istememesi nedeniyle vekilin mağdurun katılan sıfatını alamamış olması hükmü temyiz yetkisi bulunmamaktadır. Bu nedenle, mağdur vekili tarafından yapılan temyiz istemi reddedilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir: 5271 sayılı CMK'nın 234/2. Maddesi, mağdur için görevlendirilen vekilin iradesinin kanuni temsilcinin iradesine üstünlük verilmesi gerektiğini belirtmektedir. 5320 sayılı Kanun'un 8/1. Maddesi, temyiz isteminin reddedilmesi hakkında düzenlemeleri kapsamaktadır. 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi ise hükmü temyiz yetkisi olmayan durumları belirtmektedir.

8. Ceza Dairesi 2020/2557 E. , 2020/16448 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Beraat

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Ceza Genel Kurulu"nun Dairemizce de benimsenen 02.12.2014 gün ve 2014/3-28 Esas 2014/537 sayılı Kararında da vurgulandığı üzere; mağdurun kanuni temsilcisi ile mağdur için 5271 sayılı CMK"nın 234/2. maddesi uyarınca görevlendirilen vekilin iradelerinin çelişmesi halinde, kanuni temsilcinin iradesine üstünlük tanınması gerekmektedir.
Somut olayda 15 yaşından küçük olması nedeniyle ayırt etme gücü bulunmayan yaşı küçük mağdurun kanuni temsilcisi olan babasının sanıktan şikâyetçi olmadığını ve kamu davasına katılmak istemediğini beyan etmiş olması ve annesi ..."un da gerekçeli kararın tebliğine rağmen temyiz talebinde bulunmamış olması karşısında, mağdura 5271 sayılı CMK"nın 234/2. maddesi uyarınca mahkemenin talebi üzerine baro tarafından görevlendirilen vekilin mağdurun katılan sıfatını almamış olması nedeniyle hükmü temyiz yetkisi bulunmadığından, mağdur vekili tarafından yapılan temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 05.10.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.