Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2014/4196 Esas 2015/1442 Karar Sayılı İlamı

Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkeme, ilâmında belirtildiği şekilde isteği hüküm altına almıştır.
Hükmün, davacı Kurum ile davalı Şirket vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dava, 20.09.2005 tarihinde meydana gelen iş kazası sonucu sürekli iş göremezlik durumuna giren sigortalıya bağlanan gelirler ile yapılan ödemelerden oluşan sosyal sigorta yardımlarının 506 sayılı Yasa’nın 26.Maddesine göre davalı işverenden rücuan tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece, davalı işveren kusuru %70 alınmak suretiyle davanın kabulüne karar verilmiş ise de, hüküm eksik inceleme ve araştırmaya dayalıdır. Dosyası getirtilmemiş olmakla birlikte ibraz edilen ceza ilamına göre, davalı Şirket ortakları olduğu belirtilen ... ve ...’ın, davaya konu iş kazasında kusurlu eylemleri nedeniyle mahkum oldukları anlaşılmaktadır.
6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 74. maddesi (Mülga 818 sayılı Borçlar Kanunu 53.madde) hükmü uyarınca hukuk hakimi ceza davasında alınmış kusur raporu ile bağlı değilse de kesinleşmiş ceza ilamıyla saptanmış maddi olgularla bağlıdır. Bu anlamda, dava dosyası içerisinde bulunan 17.12.2009 tarihli mahkumiyet kararı ile dava dışı ... ve ... ’ın ceza davasında kusurlu bulunarak mahkum edilmiş olmaları nedeniyle; anılan ceza davası dosyası celbedilerek, İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği ile iş kazasının vuku bulduğu iş kolunda uzman bilirkişi heyetinden yeniden alınacak kusur raporuyla, iş bu davada alınan kusur raporuyla, ceza davasındaki kusur raporu arasındaki çelişki giderilmeli ve varılacak sonuca göre karar verilmelidir.
Bu maddi ve hukuki olgular göz önünde bulundurulmaksızın, mahkemece, eksik inceleme ve araştırma sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O hâlde, hükmü temyiz eden taraf vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 29.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.