Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/18080 Esas 2014/8234 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/18080
Karar No: 2014/8234
Karar Tarihi: 03.04.2014

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/18080 Esas 2014/8234 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Temyiz edilen hükümde, zararın karşılanıp karşılanmadığı hususunda yeterli araştırma yapılmadan hüküm kurulduğu belirtilmiştir. Ancak sanığın diğer temyiz itirazları reddedilmiştir. Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde \"failin güttüğü amaç ve saik\" gerekçesine dayanılamayacağına dikkat edilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Hüküm, bu sebepten dolayı bozulmuş ve temel cezanın belirlenmesinde \"amaç ve saiki\" ibaresi hüküm fıkrasından çıkarılarak düzeltilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri ise TCK'nın 89/1, 62, 51, 51/3-7, 53/6, 61/1(g), 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321 ve 322. maddeleridir.

12. Ceza Dairesi 2013/18080 E. , 2014/8234 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 62, 51, 51/3-7, 53/6 maddeleri gereğince mahkumiyet, sürücü belgesinin geri alınması

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Uzlaşmayı kabul etmeyen sanığa, katılanın zararını gidermesi hususunda sürede verilmesine rağmen zararı gidermediği anlaşılmakla, zararın karşılanıp karşılanmadığı hususunda yeterli araştırma yapılmadan hüküm kurulduğuna ilişkin tebliğnamedeki bozma öneren düşünceye iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın bu nedenle temyiz itirazları yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak, düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olmakla, "amaç ve saiki"" ibaresinin hüküm fıkrasından çıkarılarak, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.