Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2012/1002 Esas 2013/11781 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/1002
Karar No: 2013/11781
Karar Tarihi: 29.04.2013

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2012/1002 Esas 2013/11781 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların müştekiye ait evinin önünde park halinde bulunan araçtaki iki adet plakayı çalmaları sebebiyle hırsızlık suçundan mahkumiyetleri temyiz edilmiştir. Mahkeme, sanıkların hareketinin otomobilden hırsızlık suçunu oluşturduğunu kabul etmiş ancak mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanıkların bütün hakları kullanmaktan yasaklanmaları gerektiğini vurgulamıştır. Bu nedenle, hüküm fıkrasından “53/1. maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine ‘‘53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanıkların mahkum olduğu hapis cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmalarına’’ cümleleri eklenerek hüküm düzeltilmiş ve onanmıştır. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nın 141/1, 142/1-e, 53/1-c, 53/3, 5320 sayılı Yasanın 8/1, 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2012/1002 E. , 2013/11781 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanıkların müştekiye ait evinin önünde park halinde bulunan aracında takılı iki adet plakasını çaldıklarının kabul edilmesi karşısında, sanıkların eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-e maddesine uyan kullanımı gereği açığa bırakılmış olan otomobilden hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, 5237 sayılı TCK"nın 141/1 maddesiyle yazılı şekilde uygulama yapılması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesindeki bütün hakları kullanmaktan yasaklanmalarına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde bir kısım hakları kullanmaktan yoksun bırakılmalarına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “53/1. maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine ‘‘53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanıkların mahkum olduğu hapis cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmalarına’’ cümlelerinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29/04/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.