Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/21389 Esas 2015/7825 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/21389
Karar No: 2015/7825
Karar Tarihi: 27.05.2015

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/21389 Esas 2015/7825 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi         2013/21389 E.  ,  2015/7825 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

    Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

    -K A R A R-

    Davacı vekili, 10.01.2010 tarihinde davalı sürücü ...’ın sevk ve idaresindeki, diğer davalı ...’ya ait ve davalı şirketin zorunlu mali sorumluluk sigortası ile sigortalı ... plakalı aracın müvekkili yönetimindeki motosiklete çarparak müvekkilinin yaralanmasına sebep olduğu ve kaza yerinden de kaçtığını, bu nenenle fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak 3.000,00-TL maddi ve 3.000,00-TL manevi tazminatın davalılardan kaza tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte müteselsilen tahsilini istemiş, 10.11.2011 tarihli dilekçesi davalı .... hakkındaki açtıkları davadan vazgeçmiştir.
    Davalılar vekili, davanın reddine talep etmiştir.
    Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre; davanın.... hakkındaki davanın feragat nedeniyle konusuz kalması nedeniyle karar vermeye yer olmadığına, diğer davalılar hakkındaki davanın kısmen kabulü 1.200,00-TL maddi ve 1.000,00-TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılar ... ve ...’den tahsiline karar verilmiş; hüküm davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.

    6100 sayılı HMK’nin geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK’nin 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2013 tarihinden itibaren 1.820,00-TL’ye çıkarılmıştır.
    Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verilmiştir. Mahkemece kabul edilen miktara göre davalılar yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalı tarafın temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı ... vekilinin temyiz dilekçesinin hükmün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı ..."e geri verilmesine 27/05/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.










    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.