17. Hukuk Dairesi Esas No: 2018/5374 Karar No: 2020/4196 Karar Tarihi: 01.07.2020
Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2018/5374 Esas 2020/4196 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı müvekkil, davalı ...’den alacaklı olduğunu ancak davalı borçlu tarafından gayrımenkullerinin davalılar arasında kaçırıldığını iddia ederek tasarrufun iptaline karar verilmesini talep etmiştir. İlk derece mahkemesi davanın reddine karar vermiş, bu karar davacı vekili tarafından istinaf edilmiştir. İstinaf talebi esastan reddedilmiş, bu karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Bölge adliye mahkemesi ise dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığını belirterek İlk derece mahkemesinin verdiği kararın onanmasına karar vermiştir. Kanun maddeleri ise: HMK'nın 355 vd. maddeleri, 371. maddesi, 370/1. maddesi ve 492 sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi olarak kaydedilmiştir.
17. Hukuk Dairesi 2018/5374 E. , 2020/4196 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 9.Hukuk Dairesi İLK DERECE MAHKEMESİ : İstanbul 16. Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tasarrufun iptali davasının yapılan yargılaması sonunda kararda yazılı nedenlerden dolayı istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin verilen kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, dosyadaki kağıtlar okundu gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkilinin davalı ...’den alacaklı olduğunu, davalı aleyhine icra takibi başlatıldığını, davalı borçlunun adına gayrımenkullerini mal kaçırma gayesi ile davalı ... ve davalı ... ’na devrettiğinin öğrenildiğini beyan ederek, davalılar arasındaki tasarrufların iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalı ... vekili, davalı ... vekili, davalı ... vekili davanın reddini talep etmiştir. Mahkemece toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından istinaf edilmiş, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi’nce istinaf taleplerinin esastan reddine karar verilmiş; Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak davacı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi, HMK"nın 371. maddesinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına, dava konusu ödeme emri ve belgelerinin İzmir 3. Vergi Mahkemesinin 2013/1837 E- 2011/1846 K sayılı kararı ile iptal edilmiş kararın kesinleşmiş olduğunun anlaşılmasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesi’ne gönderilmesine, 492 sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davacıdan harç alınmamasına 01.07.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.