Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2017/14078 Esas 2020/699 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/14078
Karar No: 2020/699
Karar Tarihi: 20.01.2020

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2017/14078 Esas 2020/699 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı emeklilik nedeniyle iş akdini feshettiğini ve kıdem tazminatı ile yıllık izin alacaklarını talep etti. Davalı Elektrik Üretim A.Ş. Genel Müdürlüğü ise davanın reddedilmesini istedi. Mahkeme, kanıtlar ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kabulüne karar verdi. Davalı Genel Müdürlüğü'nün temyiz itirazları yerinde görülmedi ve davanın kabulüne karar verildi. Ancak bilirkişi raporunda belirtilen yıllık izin süresi hesaplaması hatalı bulundu ve kararın bu sebeple bozulması gerektiği kararlaştırıldı.
Kanun Maddeleri: Kıdem Tazminatı Kanunu, İş Kanunu.

9. Hukuk Dairesi 2017/14078 E. , 2020/699 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ (İŞ)

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılardan Elektrik Üretim A.Ş. Genel Müdürlüğü vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı emeklilik nedeniyle iş akdini feshettiğini iddia ederek kıdem tazminatı ve yıllık izin alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
B) Davalılar Cevabının Özeti:
Davalı ... Genel Müdürlüğü davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Süreci:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı ... Genel Müdürlüğü vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı ... Genel Müdürlüğü"nün aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Mahkemece hükme dayanak yapılan bilirkişi raporunda 10 günün altındaki yıllık izinlerin yıllık izinden mahsup edilemeyeceği gerekçesi ile davacının kullandığı ücretli yıllık izinler dikkate alınmamış ise de dosyada mevcut izin kullanım belgelerinden bu izinlerin davacının talebi üzerine verildiği anlaşılmakla, davacının kullandığı toplam 44 günlük yıllık iznin kabul edilen izin süresinden mahsubu gerekirken kısa süreli de olsa bu izinlerin davacının talebi ile kullandırıldığı gözden kaçırılarak izin süresinin yazılı şekilde belirlenmesi hatalıdır.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 20.01.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.