12. Ceza Dairesi 2013/9904 E. , 2014/8179 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : Beraat
2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Edirne Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu"nun 30/05/2002 gün, 7238 sayılı kararı ile 2. derece sivil mimarlık örneği olduğundan korunması gerekli taşınmaz kültür varlığı olarak tesciline karar verilen ve aynı Kurul"un 05/10/2007 gün 1632 sayılı koruma amaçlı imar planında kentsel sit ve 3. derece arkeolojik sit sınırlarında yer alan, ... Mahallesi, ...parsel sayılı taşınmaz üzerinde bulunan tescilli yapının yıktırılıp, yerine katlı otopark yaptırılması amacıyla sanık tarafından suç tarihinden önce 28/05/2008 tarihinde Edirne Belediye Başkanlığı"na dilekçe ile müracaatta bulunulduğu, sanığın talebinin değerlendirilmesi için dilekçenin Edirne Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu"na gönderildiği, ancak bu arada, bahse konu taşınmaz üzerindeki yapının tamamen yıktırılıp, yerinin sanık tarafından otopark olarak işletildiğinin tespiti üzerine, sanık hakkında aynı Kurulun 20/02/2009 tarihli kararı ile suç ihbarında bulunulduğu ve bu olayla ilgili olarak Edirne 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 2009/130 esas sayılı dosyası üzerinden 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan yargılama yapıldığı ve sonucunda sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, yine bu tarihten sonra aynı Kurul"un 20/02/2009 ve 19/11/2009 tarihli kararlarında, suça konu taşınmaz üzerindeki otopark kullanımının sona erdirilmesine karar verildiği halde, suç tarihinde Koruma Kurulu görevlileri tarafından yapılan kontroller sırasında, halen taşınmaz üzerine araç bırakıldığının tespit edildiği, sanığın savunmalarında, kendisinin suça konu yeri otopark olarak kullanmadığını, bu yerin açık olması sebebiyle herkes tarafından araç bırakılabildiğini, bırakılan bu araçlarla ilgili olarak kendisinin herhangi bir sorumluluğunun söz konusu olmadığını beyan ettiği, yargılama sırasında görevlendirilen mimar bilirkişi tarafından düzenlenen raporda, tescilli olan binanın bulunduğu kısmın, inşaat demirine bağlanan şerit kurdele ile çevrildiği, parselin geri kalan kısmının yol cephelerinde ise duvar ya da tel gibi herhangi bir ayırıcı yapı elemanının olmadığı, taşınmazın mevcut durumda olduğu gibi bırakılmasının, parsele araç bırakılmasına, parselin otopark olarak kullanılmasına engel teşkil etmeyeceği, parsele araç girişinin engellenmesi için parsel sınırlarının bahçe duvarı, kafes tel, panel çit, saç levha, ahşap panel gibi daha dayanıklı kalıcı ve kolayca görülüp algılanan bir yapı ile çevrilmesi gerektiğinin belirtildiği, dosya kapsamı itibariyle, suç tarihinde, sanık tarafından tescili yapının bulunduğu arazinin otopark olarak işletildiğine ilişkin herhangi bir delil bulunmadığı gibi, suça konu taşınmaz üzerinde bulunan yapının sanık tarafından yıktırılmasından sonra, bu araziye inşai veya fiziki müdahalede bulunulduğuna ilişkin de herhangi bir tespit bulunmaması karşısında, sanığın atılı suçtan beraatine ilişkin yazılı şekilde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik görülmemekle;
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suçun, sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığı, gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin, sanığın mahkumiyetine karar verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, beraata ilişkin hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 02/04/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
