4733 sayılı Yasaya Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/30791 Esas 2016/10575 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/30791
Karar No: 2016/10575

4733 sayılı Yasaya Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/30791 Esas 2016/10575 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın 4733 sayılı yasaya muhalefet suçundan hüküm giymesine karar vermiştir. Ancak, cezanın infazı tamamlanana kadar sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlık gibi hizmetlerden yoksun bırakılması kararının altsoyu dışında kalanlar için de verilmesi gerektiği yönündeki kanunun gerekliliği dikkate alınmadan hüküm verilmiştir. Ayrıca, adli para cezasının ödenmeme durumunda hapse çevrilmesi kararının da hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde verilmemesi ve müsadere kararının yerine getirilmesi yerine eşyanın tasfiyesine karar verilmesi kanunlara aykırıdır. Temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden ve yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hüküm, TCK'nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması ve Anayasa Mahkemesinin iptal kararlarına göre 5237 sayılı TCK'nın 53/1-2-3 madde fıkralarının tatbikine göre düzenlenerek onanmıştır. 5275 sayılı Yasaya göre infaz kararının verilmesi gereğine karar verilmiş ve müsadere yerine eşyanın tasfiyesine karar verilmesi kanunsuz olduğundan çıkartılmıştır.
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi: Altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyı

7. Ceza Dairesi 2014/30791 E. , 2016/10575 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya Muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, erteleme, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1.fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
5275 sayılı Yasa"nın 106. maddesinin 4. ve 9. fıkralarının yeniden düzenlenip 10. fıkrasının da yürürlükten kaldırılması karşısında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde adli para cezasının ödenmemesi durumunda 5275 sayılı Yasanın 106. maddesi uyarınca hapse çevrilmesine karar verilmesi,
Dava konusu eşyanın müsaderesi ile yetinilmesi gerekirken tasfiyesine de hükmedilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden ve bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1 maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, hükümden TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E. , 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK’nin 53/1-2-3 madde fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi, 5275 sayılı Yasa"nın 106.maddesinin tatbikine ilişkin fıkranın hükümden çıkartılması, yine hükmün eşya müsaderesine ilişkin bendinde bulunan tasfiyeye ilişkin kısmın çıkartılması ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24/11/2016 günü oybirliğiyle karar verildi.