MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem farkı tazminatı, ücret farkı alacağı, ikramiye farkı alacağı, ilave tediye alacağı, vardiya alacağı, sosyal izin ücreti, toplu taşıma yardımı, yakacak yardımı, fazla mesai ücreti, hafta tatil ücreti, ücret alacağı, bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı işçi, davalı işveren nezdinde şoför olarak çalışmakta iken emeklilik nedeni ile iş akdinin sona erdiğini, yasal haklarının toplu iş sözleşmesi hükümlerine göre tam olarak ödenmediğini belirterek kıdem farkı, ücret farkı, ikramiye farkı, ilave tediye, vardiya alacağı, sosyal izin, toplu taşıma yardımı, yakacak yardımı, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının faizleri ile birlikte tahsilini dava ve talep etmiştir.
Davalı işveren, davacının yasal haklarının tamamının bordro karşılığı ve banka hesabına ödendiğini beyanla davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, vardiya alacağı, toplu taşıma yardımı, yakacak yardımı, fazla çalışma ücreti alacaklarının kabulüne diğer taleplerin reddine karar verilmiştir.
Kararı yasal süresi içinde taraflar vekilleri temyiz etmiştir
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bentin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Fazla çalışma ücretlerinin dayanağı toplu iş sözleşmesi olmayıp, İş Kanunu’ndan kaynaklanmaktadır. Sözü edilen isteklerin ödenme tarihi toplu iş sözleşmesinde düzenlendiği için talep doğrultusunda ödenmesi gereken tarihlerden faize karar verilmesi yerinde ise de, en yüksek işletme kredisi faizine karar verilmesi hatalıdır. İş Kanunu’nun 34. maddesi uyarınca geniş anlamda ücret niteliğinde olan fazla çalışma ücretleri için bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faize karar verilmelidir. Kararın bu yönden bozulması gerekirse de, sözü edilen durum yeniden yargılamayı gerektirmediğinden HMK’nun geçici 3. maddesi yollamasıyla HUMK 438/7. maddesi uyarınca aşağıdaki gibi düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın hüküm fıkrasında yazılı olan “taraflar arasında cari TİS"de belirtilen ödeme (temerrüt) tarihlerinden itibaren bankalarca uygulanan en yüksek işletme kredisi faizleriyle birlikte” sözcüklerinin çıkarılarak yerine, “taraflar arasında cari toplu iş sözleşmelerinde belirtilen ödeme (temerrüt) tarihlerinden itibaren fazla çalışma ücreti için bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faizi, diğerleri için bankalarca uygulanan en yüksek işletme kredisi faizleriyle birlikte” sözcükleri eklenerek hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin 4.05 TL"nin davacıya arta kalanın davalıya yükletilmesine, 21.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.