MAHKEMESİ : ANKARA 4. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 27/03/2012
NUMARASI : 2009/966-2012/647


DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, ilave tediye alacağı, ikramiye alacağı, yemek yardımı alacağı, yakacak ve koku yardımı alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


Y A R G I T A Y K A R A R I


Davacı işçi açmış olduğu bu davada, kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin, ilave tediye, ikramiye, yemek yardımı, taşıt yardımı, yakacak ve koku yardımı, fazla mesai, hafta tatili ve ulusal bayram ve genel tatil ücretlerinin ödetilmesini talep etmiştir. Davalı işveren tüm ödemelerin toplu iş sözleşmesi hükümlerine göre yapıldığını savunmuştur. Mahkemece ikramiye, yemek, taşıt, koku yardımı, hafta tatili ve ulusal bayram ve genel tatil ücreti isteklerinin reddine diğer taleplerin kabulüne karar verilmiştir.
Kararı yasal süresi içinde davalı vekili temyiz etmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davaya konu isteklerle ilgili olarak alınan hesap raporunda çalışma saatleri 06:00-15:00 arası ve haftada 7 gün çalışma esasına göre haftalık çalışma süresi 56 saat olarak belirlenmiş ve haftalık 11 saat fazla çalışma ve 5 saat de fazla sürelerle çalışma ücreti hesaplanmıştır. Aynı bilirkişiden alınan ek raporda, fazla çalışma, hafta tatili ve bayram genel tatil ücretlerinin puantajlara göre ödendiği belirtilmiştir.
Dosya içindeki bilgi ve belgelere göre işyerinde çalışma süresi haftalık 40 saat olarak belirlenmiştir. Cumartesi günü akti tatil günü ve Pazar günü ise hafta tatili günüdür. Ancak davacı işçi haftada 7 gün çalışmıştır. Bilirkişi raporlarında işverence tatil günü ücretlerinin ödendiği belirtilmiştir. Bu durumda akti tatil ile hafta tatili ve bayram ve genel tatil günü çalışmalarının ayrıca haftalık çalışma süresine eklenerek fazla sürelerle çalışma ve fazla çalışma hesabı hatalıdır. Ücreti ödenmiş olan hafta tatili, akti tatil ve ulusal bayram ve genel tatil normal çalışma süresi çıkarılmak suretiyle haftalık çalışma süreleri belirlenmeli ve sonucuna göre 40 ya da 45 saati aşan çalışma olup olmadığı tespit olunmalıdır.
3- Mahkemece hüküm altına alınan isteklerden yakacak yardımı dışında kalan taleplerin tamamı İş Kanunu’ndan doğmaktadır. Buna göre sözü edilen isteklerle ilgili olarak en yüksek işletme kredisi faizine karar verilmesi hatalıdır. En yüksek işletme kredisi sadece yakacak yardımı için uygulanmalı, kıdem tazminatı farkı için bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faize karar verilmeli, ihbar tazminatı, yıllık izin ve ilave tediye için yasal faize hükmedilmelidir. Fazla çalışma ile fazla sürelerle çalışma alacağının varlığı kanıtlandığı taktirde İş Kanunu’nun 34. maddesi uyarınca bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faize karar verilmelidir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21.012014 gününde oybirliğiyle karar verildi.