Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/17386 Esas 2020/1816 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/17386
Karar No: 2020/1816
Karar Tarihi: 03.02.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/17386 Esas 2020/1816 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, kasten yaralama suçundan mahkumiyet hükmü verilen sanık hakkında yapılan temyiz incelemesinde, mağdurun şikayetini geri çektiği ve davadan vazgeçtiği anlaşıldığı için katılan sıfatı bulunmadığından temyiz isteminin reddine karar verdi. Ayrıca Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edildiğini belirterek, bozma nedeni olmadığına karar verdi. Mahkeme, yapılan yargılamaya ve delillere göre sanığın temyiz sebeplerinin reddedilerek hükmün onanmasına karar verdi. Kanun maddeleri: 6723 sayılı kanunun 33. maddesi, 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2019/17386 E. , 2020/1816 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin yapılan temyiz incelemesinde;
Mağdur ..."nın 19.01.2015 tarihli celsede sanıktan şikayetçi olmadığını ve davaya katılmak istemediğini beyan ettiğinin anlaşılması karşısında, katılan sıfatı bulunmaması nedeniyle hükmü temyize hak ve yetkisi bulunmadığından temyiz isteminin 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin yapılan temyiz incelemesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın ve müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 03.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.