Mahkemes:Asliye Ceza Mahkemesi
Suç: Taksirle yaralama
Hüküm: TCK"nın 89/4, 22/3, 62/1, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre; olay günü gündüz vakti, meskun mahal içi 10.20 metre genişliğinde iki yönlü asfalt yolda sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile seyri sırasında direksiyon hakimiyetini kaybederek yolun solunda duraklama halinde bulunan araca asli kusurlu olarak çarpması neticesinde aracın arkasında bagaj kısmına eşya yerleştiren katılan ..."in 4. derece kemik kırığı ile, araç içerisinde bulunan ..."in 2. derece kemik kırığı ile, ... ve ..."in ise basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandığı olayda,
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, açıklanan gerekçeye göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Koşulları oluşmadığı halde sanığın atılı suçu bilinçli taksirle işlediğinden bahisle TCK"nun 22/3. maddesi uygulanarak sanık hakkında fazla ceza tayini;
2-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 05.03.2020 tarihli ve 2018/12-399 esas 2020/154 karar sayılı ilamında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saiki" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi;Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA; 02/11/2021 tarihinde oybirliğiyle ile karar verildi.