MAHKEMESİ : Tuzluca Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 18/07/2013
NUMARASI : 2012/78-2013/88

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 06.08.2012 gününde verilen dilekçe ile tapu iptali ve mera olarak sınırlandırma, asli müdahil köy vekili tarafından da 12.02.2013 tarihli dilekçe ile tapu iptali ve mera olarak sınırlandırma istenmesi üzerine yapılan muhakeme sonunda; davacının davasının reddine, asli müdahil köyün davasının kabulüne dair verilen 18.07.2013 günlü hükmün Yargıtayca, duruşmalı olarak incelenmesi davacı vekili ile duruşmasız temyizi davalı Hazine temsilcisi tarafından istenilmekle, tayin olunan 10.06.2014 günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden davacı vekilleri Av. B..C.. ve Av. A.. T.. ile karşı taraftan davalı Hazine vekili Av. G.. Ş.. ile asli müdahil köy vekili Av. M.. S.. geldiler. Açık duruşmaya başlandı. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra gelen tarafların sözlü açıklamaları dinlendi. Duruşmanın bittiği bildirildi. İş karara bırakıldı. Bilahare Dairemizin 10.06.2014 tarihli mahalline iade kararı sonrası dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
_K A R A R_
Davacı vekili, dava konusu ham toprak vasfıyla Hazine adına tescil edilen Laleli Köyü 129 ada 28 parsel ve 115 ada 1 parselin kadim mera ve yayla iddiasına dayalı olarak tapu kaydının iptalini ve davacı belde belediyesi ve mezra sakinleri yararına mera olarak sınırlandırılmasını istemiştir.
Asli müdahil Laleli Köyü ise asli müdahale dilekçesi ile dava konusu 129 ada 28 parsel ve 115 ada 1 parselin kadim meraları olduğunu belirterek tapu iptali ve Laleli Köyü yararına mera olarak sınırlandırılmasını istemiştir. .
Mahkemece, davacının davasının reddine, asli müdahil köyün davasının kabulüne karar verilmiştir.
Hükmü, davacı vekili ile davalı Hazine temsilcisi temyiz etmiştir.
1-Yapılan yargılamaya, toplanan deliller ve dosya içeriğine göre davacı vekilinin tüm, davalı Hazine temsilcisinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-4342 sayılı Mera Kanununun 4. maddesi hükmü uyarınca “Mera, yaylak ve kışlakların kullanma (intifa) hakkı bir veya birden çok köy veya belediyeye aittir. Bu yerler Devletin hüküm ve tasarrufu altındadır.” Anılan madde hükmü uyarınca, dava değeri yararlanma hakkı olduğunu iddia edilen taşınmazlar yönünden bir yıllık intifa hakkı (hayvanlarının yararlanması sebebiyle ot bedeli ) bedelidir.
Somut olayda, meranın kuru mülkiyeti Hazineye, intifa hakkı da köye ait olduğundan, dava konusu Laleli Köyü 129 ada 28 parsel ve 115 ada 1 parsel numaralı mera vasfındaki taşınmazlar alım-satıma tabi imiş gibi dava tarihi itibariyle taşınmaz değeri üzerinden davalı Hazine aleyhine vekalet ücreti takdiri doğru görülmemiştir.
Diğer taraftan asli müdahil L.. Köyü dava dilekçesinde dava değerini 5.000 TL göstererek istemde bulunduğundan bu değer üzerinden asli müdahil köy yararına vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken vekalet ücreti yönünden yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmadığından, hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte yazılı nedenlerle davacı vekilinin tüm, davalı Hazine temsilcisinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bent uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin yatırılan temyiz harcının yatırana iadesine, 1.100 TL Yargıtay duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı Hazine’ye verilmesine, 28.10.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.