Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/698 Esas 2015/7791 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili, davalı ... vekili ve davalılar ....ve ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-KARAR-

Davacılar vekili, müvekkillerinin annesinin, davalıların sürücüsü, maliki, işleteni ve trafik sigortacısı oldukları aracın çarpması sonucu vefat ettiğini belirterek 2.000 TL cenaze ve defin giderinin tüm davalılardan, davacılar için ayrı ayrı 40.000 TL manevi tazminatın sigorta şirketi dışındaki davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davalılar ..., ... vekili özetle davanın reddini savunmuştur.
Davalı.... vekili, müvekkilinin işleten sıfatının bulunmadığını ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.

Davalı ... vekili cevap dilekçesinde, müvekkilinin sigortalı araç sürücüsünün kusuru oranında ve poliçe limitleri dahilinde sorumlu olduğunu ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan delillere göre; davanın kısmen kabulü ile 1.875 TL maddi tazminatın davalılar ..., ... ve ..."den, davacı ... için 15.000 TL, davacı ... için 15.000 TL manevi tazminatın davalılar ... ve ...."nden müştereken ve müteselsilen tahsiline, davalı.... aleyhine açılan davanın pasif husumet yokluğundan reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili, davalı ... vekili ve davalılar ... ve ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Mahkemece toplanıp değerlendirilen delillere, özellikle oluşa ve dosya içeriğine uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının ve tazminata ilişkin hesaplamanın hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre davalı ... vekili ve davalılar ... ve ... vekilinin tüm, davacılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne karar verilmiştir. Borçlar Kanunu’nun 56. maddesi hükmüne göre hakimin özel halleri göz önüne alarak manevi tazminat adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği para tutarının adalete uygun olması gerekir. Tazminatın amacı zarara uğrayanda bir huzur duygusu doğurmaktır. Somut olayda, tarafların kusur oranı, ölene yakınlıkları, ekonomik ve sosyal durumu, duyulan acı gibi nedenler dikkate alındığında, davacılar için hükmedilen manevi tazminat miktarı, duyulan acıyı, çekilen sıkıntıyı hafifletebilecek
.
düzeyde olmayıp, makul ölçüde manevi tazminat takdiri gerekirken yazılı biçimde hüküm kurulması isabetli değildir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı ... vekili ve davalılar ... ve ... vekilinin tüm, davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, aşağıda dökümü yazılı 1.641,08 TL kalan onama harcının temyiz eden davalılar ..., ... ve ..."den alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 26.5.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.