17. Hukuk Dairesi Esas No: 2018/4540 Karar No: 2020/4191 Karar Tarihi: 01.07.2020
Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2018/4540 Esas 2020/4191 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davalı olan kişi borcunu ödememek için adına kayıtlı gayrimenkulünü kardeşine devretmiş. Bu nedenle davacı, davalılar arasındaki tasarrufun iptaline karar verilmesini talep etmiş. Ancak mahkeme, davanın aciz vesikası yokluğundan reddetmiş. Davacı vekili, hüküm üzerine temyiz etmiş ancak temyiz harcından muaf olmadığı için harcın iadesi talebi reddedilmiş. Mahkeme kararının gerekçesinde usulsüzlük bulunmadığı için davacı vekilinin tüm temyiz itirazları reddedilmiş ve hüküm onanmıştır. 5411 sayılı Bankacılık Kanunu'nun 143/5 maddesi gereği, varlık şirketleri kuruluşundan itibaren 5 yıl süre ile harçtan muafiyeti söz konusudur. Ancak söz konusu davacı şirket, isim değişikliğinden önce 07.12.2005 yılında tescil edildiği için temyiz harcından muaf değildir. Kararda geçen kanun maddeleri Bankacılık Kanunu'nun 143/5 maddesidir.
17. Hukuk Dairesi 2018/4540 E. , 2020/4191 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tasarrufun iptali davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın dava şartı yokluğundan reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü.
-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkilinin davalı ...’dan alacaklı olduğunu, davalı borçlu aleyhine icra takibi başlatıldığını, davalı borçlunun borcunu ödememek gayesi ile adına kayıtlı gayrımenkulünu kardeşi olan diğer davalı ...’ya devredildiğinin öğrenildiğini beyan ederek davalılar arasındaki tasarrufun iptaline karar verilmesini talep edilmiştir. Mahkemece toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, davanın aciz vesikası yokluğundan reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. 5411 sayılı Bankacılık Kanunu"nun 143/5 maddesi gereği varlık şirketlerinin kuruluşundan itibaren 5 yıl süre ile harçtan muafiyeti söz konudur. Dosya içerisindeki belgelere göre davacı şirketin isim değişikliğinden önce 07.12.2005 yılında ticaret siciline tescil edildiğinden, temyiz tarihi olan 25.12.2014 tarihi itibariyle temyiz harcından muafiyeti söz konusu değildir.Bu sebeple davacı vekilinin harcın iadesi yönünde talebinin reddine karar verilmiştir. Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde bir usulsüzlük bulunmamasına göre davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 23,00 TL kalan onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına 01/07/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.