Danıştay 3. Daire 2018/911 Esas 2021/834 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/911
Karar No : 2021/834

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı/HATAY
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : ...
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU :... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, komisyon karşılığı sahte fatura düzenlemek suretiyle elde ettiği gelirini kayıt ve beyan dışı bıraktığı yolundaki saptamaları içeren vergi tekniği raporuna atıfla düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak 2012 yılının Ocak ila Temmuz dönemleri için re'sen salınan üç kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Davacı adına tanzim edilen vergi tekniği raporundaki saptamalardan, ilgili vergi döneminde düzenlediği faturaların gerçeği yansıtmadığı sonucuna ulaşılamayacağı, gerçek bir emtia satımında bulunulmadığına ilişkin somut bir tespit olmaksızın yapılan tarhiyatın hukuka aykırı olduğu öte yandan davacının komisyon karşılığı sahte fatura düzenlendiğinden bahisle 2012 dönemi için yapılan gelir vergisi tarhiyatının Mahkemelerinin … tarih ve E:…, K:… sayılı karari ile kaldırıldığı gerekçesiyle cezalı vergi kaldırılmıştır.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacının şeklen vergi mükellefiyeti tesis ettirip komisyon karşılığı sahte fatura ticareti yaptığı, davacının fatura aldığı ve düzenlediği mükelleflerin, birbirleri ve davacı ile bağlantılarının bulunduğu, ödeme ve talimatların muvazaalı olduğu, 2012 yılına ilişkin gelir vergisi tarhiyatına yönelik olarak bölge idare mahkemesince istinaf istemleri kabul edilerek vergi mahkemesi kararının kaldırıldığı ve davanın reddedildiği, davacının sahte fatura ticareti yaptığının somut delillerle ortaya konulduğu ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'İN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin kabulü ile kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Dava konusu tarhiyatın matrahı yönünden bağlı bulunduğu 2012 yılı için yapılan gelir vergisi tarhiyatını kaldıran … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına yöneltilen istinaf talebi … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla kabul edilerek vergi mahkemesi kararı kaldırıldıktan sonra davanın reddedildiği bu karara yöneltilen temyiz isteminin de Danıştay Üçüncü Dairesinin 16/02/2021 tarih E:201/4517, K:2021/835 sayılı kararıyla reddedilerek sözü edilen kararın onandığı dikkate alındığında, temyiz istemine konu kararın sözü edilen karardaki esaslar doğrultusunda yeniden bir karar verilmek üzere bozulması gerekmiştir.
Öte yandan, dava konusu tarhiyatın dayanağı … tarih ve … sayılı vergi inceleme raporunun sonuç kısmının üç numaralı bendinde; tarh edilmesi gereken katma değer vergilerinin kesinleşmesi halinde, mükellefin daha önceki beyanları üzerine yapılan tahakkukların terkin edilerek, mükellef tarafından beyan edilerek ödenmiş olan vergilerin mahsup edilmesinin gerektiğinin bildirildiği görüldüğünden, yeniden verilecek kararda bu husus hakkında değerlendirme yapılarak hüküm kurulması gerektiği tabiidir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin kabulüne,
2. … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:… sayılı kararının BOZULMASINA,
3. 492 sayılı Harçlar Kanunu'nun 13. maddesinin (j) bendi parantez içi hükmü uyarınca alınması gereken harç dahil olmak üzere yargılama giderlerinin yeniden verilecek kararda karşılanması gerektiğine, 16/02/2021 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.