MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Katılma Alacağı

... ile ... aralarındaki katılma alacağı davasının reddine dair Samsun 2. Aile Mahkemesinden verilen 25.03.2008 gün ve 816/204 sayılı hükmün Yargıtay"a incelenmesi davacı vekili ile davalı vekili taraflarından süresinde istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı ... ...vekili, vekil edeni ile davalı eşinin evlilik birliği içerisinde 2003 yılından sonra edindikleri ev eşyaları olan dikiş makinası, buzdolabı, bulaşık makinası, televizyon ve aspiratörün müşterek malları olup yasal ½ payı bulunduğunu açıklayarak bu payın belirlenecek değerinin davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı ... vekili, dava konusu edilen buzdolabı, bulaşık makinası ve aspiratör’ün bedellerinin babası ... tarafından ödenerek 23.11.2000 tarihinde Irmaklar AŞ den satın alındığını, televizyonun da bu malların promosyonu olarak verildiğini, dikiş makinasının ise, annesine ait olup 25 yıl evvel onun tarafından edinildiğini, mal ayrılığı rejiminin geçerli olduğu dönemde belirtilen şekilde edinilen mallarda davacının hakkının bulunmadığını açıklayarak davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, eşyaların taraflarca evlilik birliği içerisinde müştereken edindiklerinin ispat edilemediğinden davanın reddine karar verilmesi üzerine; hüküm, esası bakımından davacı vekili, avukatlık ücreti bakımından ise davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar 27.12.1997 tarihinde evlenmiş, 14.4.2006 tarihinde açılan boşanma davasının kabulüne ilişkin hükmün 18.1.2008 tarihinde kesinleşmesiyle boşanmışlardır. Başka mal rejimi seçilmediğinden 1.1.2002 tarihine kadar mal ayrılığı, bu tarihten mal rejiminin sona erdiği boşanma davasının açıldığı tarihe kadar yasal edinilmiş mallara katılma rejimi geçerlidir. Davacı eşyaların 2003 yılından sonra yani yasal edinilmiş mallara katılma rejiminin geçerli bulunduğu dönemde edinildiğini ve yasal olarak ½ oranında pay sahibi olduğunu ileri sürmüş, davalı ise 23.11.2000 tarihinde mal ayrılığı rejimi döneminde babası tarafından alındığını, diğer bir deyişle kişisel malı olup davacının hakkı bulunmadığını açıklayarak karşı koymuştur. Dinlenen tanıklar, tarafların evlendikten sonra 5 yıl süre ile davalı eşin anne ve babasının evinde birlikte oturduklarını, daha sonra tapuda davalı eşin annesi adına kayıtlı bulunan daireye geçerek bu şekilde eşlerin birlikte oturmaya başladıklarını bildirmişler, eşyaların edinilmesine yönelik beyanda bulunmamışlardır.
Belirli bir malın eşlerden birine ait olduğunu iddia eden kimse, iddiasını ispat etmekle yükümlüdür. Eşlerden hangisine ait olduğu ispat edilemeyen mallar onların paylı mülkiyetinde sayılır. Bir eşin bütün malları, aksi ispat edilinceye kadar edinilmiş mal kabul edilir. (TMK. 222.mad). Somut olayda, davacı eş edinilmiş mal olduğunu iddia etmiş, davalı ise kişisel malı olduğunu bildirerek, babası tarafından 23.11.2000 tarihli fatura ile satın alındığına ilişkin belgeye dayanmıştır. Şu halde dosya kapsamı ve toplanan deliller nazara alındığında dava konusu eşyaların mal ayrılığı rejiminin geçerli bulunduğu dönemde, dosya arasında yer alan Irmaklar AŞ tarafından düzenlenmiş 23.11.2000 tarihli belge kapsamındaki eşyalar olup, davalının babası tarafından satın alındığından, davalıya ait kişisel mallar olduğunun kabulü gerektiği anlaşılmakla mahkemece yazılı şekilde davanın reddine karar verilmiş olmasında aşağıda belirtilen husus dışında herhangi bir isabetsizlik bulunmadığından davacı vekilinin hükmün esasına ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun bulunan hükmün esasının ONANMASINA,
Davalı vekilinin karşı temyiz yoluyla hükmün avukatlık ücretine ilişkin temyiz itirazlarına gelince; Dava mal rejiminin tasfiyesinden kaynaklanan alacak isteğine ilişkindir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiştir. Davacı 19.10.2006 tarihli dilekçe ile istekte bulunduğu eşyaların ½ payının değerini 2300 TL olarak göstermiş, alınan bilirkişi raporunda ise değer 1.015,00 TL olarak belirlenmiştir. Davalı yararına bilirkişi tarafından belirlenen değer üzerinden hesap edilmek suretiyle 122,00 TL avukatlık ücretine hükmedilmiştir. Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 12. maddesi uyarınca “Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir. Belirlenen bu ücret Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümüne göre tespit edilen ücretten az olamaz.” Tarifenin belirtilen bu açık hükmü karşısında mahkemece karar tarihinde davalı yararına takdir ve tayin edilen avukatlık ücretinin asgari haddin altında hükmedilmiş olması doğru görülmemiştir.
Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile usul ve yasaya aykırı bulunan hükmün avukatlık ücretine ilişkin bölümü yönünden yukarıda açıklanan nedenlerle ve HUMK.nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 18,40 TL peşin harcın onama harcına mahsubuna 18.04.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.