5607 sayılı Yasaya Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/30706 Esas 2016/10515 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/30706
Karar No: 2016/10515
Karar Tarihi: 22.11.2016

5607 sayılı Yasaya Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/30706 Esas 2016/10515 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanığın 5607 sayılı Yasaya Muhalefet suçundan hüküm giydiği ancak kararın hukuka uygun olmadığı gerekçesiyle temyiz edildiği belirtiliyor. Temyiz işleminin ardından yapılan incelemede, kararın bazı maddelerinin yanlış olduğu tespit edilmiş ve kararın bozulması gerektiği sonucuna varılmıştır.
Kararda yer alan yanlışlıklar şunlardır:
1) Sanığın ek savunma hakkı kullanmadan hüküm kurulması
2) Sanığın şoförlük mesleğinin suçun işlenmesinde kolaylık sağladığına dair bir açıklama yapılmadan yapılan ceza artırımı
3) Tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında TCK'nun 58/6. maddesi uygulandığı ancak aynı kararda sanığın sabıkasız geçmişinin gerekçe gösterilerek çelişkili hüküm kurulması
4) Adli para cezaları için TCK'nun 58. maddesine göre tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı halde, sanığın cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi kararının verilmesi
5) 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- 5607 sayılı Kanun'un

7. Ceza Dairesi 2014/30706 E. , 2016/10515 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya Muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, Müsadere, aracın müsaderesine yer olmadığına

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1)Sanık hakkında iddianame ile 5607 Sayılı Kanun’ un 4/4 maddesi ile TCK.nun 58. maddesinin uygulanması talep edilmediği halde ek savunma hakkı verilmeden hüküm kurulması,
2)Sanığın mesleğinin şoförlük olmasının tek başına suçun işlenmesinde kolaylık sağlayan bir durum olmadığı gözetilmeden ve şoförlük mesleğinin atılı suçu işlemesinde sanığa ne şekilde kolaylık sağladığı da açıklanmadan 5607 sayılı Yasa"nın 4/4. maddesi uyarınca cezada artırım yapılmak suretiyle fazla ceza tayini,
3) Tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında kararda TCK.nun 58/6. madde uygulandığı halde TCK.nun 62. madde ile indirim yapılırken "sanığın sabıkasız geçmişi" gerekçe gösterilerek çelişkili hüküm kurulması,
4) Sanık hakkındaki hükümde hapis cezasının yanında adli para cezasınada hükmedildiği gözetildiğinde, adli para cezaları için TCK"nun 58. maddesine göre tekerrür hükümleri uygulanamayacağı halde anılan maddenin uygulanmasına karar verilirken hiçbir ayrım yapılmaksızın sanığın cezasının TCK"nun 58/6. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi,
5-24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı, katılan temsilcisi ile sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22/11/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.