12. Ceza Dairesi Esas No: 2019/12939 Karar No: 2021/7517 Karar Tarihi: 02.11.2021
Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/12939 Esas 2021/7517 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, taksirle öldürme suçundan mahkum edildi. Sanık otomobil ile seyir halindeyken, yolun sağında bulunan yayaya çarparak ölümüne neden oldu. Mahkemeye göre, sanık tali kusurludur ve mahkumiyet kararı doğrudur. Ancak, mahkemenin hükümden sonra sanığın uzun süreli hapis cezasını adli para cezasına çevirirken uygulanan kanun maddesi belirtilmediği için, CMK'nın 232/6. maddesine aykırı davranıldığı tespit edildi. Hüküm fıkrasında \"50/1-a\" ibaresinden önce \"50/4. maddesi delaletiyle\" ibaresinin eklenmesi gerektiği ve diğer hususların aynen bırakılması gerektiği belirtildi. Kanun maddeleri şunlardır: TCK 85/1, 62/1, 50/1-a, 52/2-4.
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Olay günü gece vakti aydınlatmalı, meskun mahal içi, 13,5 metre genişliğinde bölünmüş asfalt yolda sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile seyri sırasında yolun sağında kaplama içerisinde bulunan yayaya çarpması neticesinde yayanın hayatını hayatını kaybetmesi ile sonuçlanan olayda, sanığın tali kusurlu olduğunun kabulü ile mahkumiyet kararı verilmesi bakımından mahkemenin takdirinde isabetsizlik görülmemiştir. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sanığın kazaya karışmadığına, delil yetersizliğine, eksik incelemeye ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan Kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi; Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının 4 numaralı bendinde yer alan "50/1-a" ibaresinden önce gelmek üzere "50/4. maddesi delaletiyle" ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 02/11/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.