Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2013/17146 Esas 2014/648 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Davacı vekili, davacı işçinin fark kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık ücretli izin, boşta geçen süre ücret alacakları ve işe başlatmama tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece davanın reddine dair verilen kararın davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 29.04.2013 gün ve 2011/13130 Esas, 2013/12764 Karar sayılı kararı ile “somut olayda, davalı işveren tarafından işe davet edilmesine rağmen davacının işe gelmediğinin savunulmuş ve mahkemece de davacı işçinin işe başlamakta samimi olmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmişse de, davalının hem davacı işçinin işe davet edilmesine rağmen işe gelmediği yönündeki savunmada bulunması hem de kendi beyanlarından ve dosya içindeki belgelerden davacı işçiye işe başlatmama sonucu ödenen boşta geçen süre ücretini de ödediği, davacının usulüne uygun olarak işe başlatılma başvurusu yaptığı, buna karşılık davalı işveren tarafından işe başlatılmadığı anlaşıldığından mahkemece hatalı değerlendirme ile davanın reddine karar verilmesinin hatalı olduğu” gerekçesi ile bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozma sonrası yapılan yargılama sonunda, “İş güvencesi hükümlerinde yer alan 4 aylık boşta geçen süre ücreti işçi tarafından kesinleşmiş işe iade kararının tebliğ tarihinden itibaren 10 gün içinde işverene başvurulduğunda muaccel hale geleceği, işverenin işe iade başvurusu geldiği anda böyle bir yükümlülük altına girdiğini bildiği, başvurunun işverene geldiği anda işveren, henüz işçinin işe iade başvurusunda dürüstlük ilkelerine uygun, samimiyetle hareket edip etmediğini bilecek durumda olmadığı, dolayısıyla somut olayda işveren tarafından davacı işçinin boşta geçen süre ücretinin ödenmesinin işveren aleyhine yorumlanamayacağı” gerekçesi ile bozmaya karşı direnilmiştir.
Direnme kararının süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiş olup, Dairemizin 6352 sayılı kanunun 40. maddesi ile eklenen 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ikinci maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Dairemizin “somut olayda, davalı işveren tarafından işe davet edilmesine rağmen davacının işe gelmediği savunulmuş ve mahkemece de davacı işçinin işe başlamakta samimi olmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmişse de davalının hem davacı işçinin işe davet edilmesine rağmen işe gelmediği yönündeki savunmada bulunması hem de kendi beyanlarından ve dosya içindeki belgelerden davacı işçiye işe başlatmama sonucu ödenen boşta geçen süre ücretini de ödediği, davacının usulüne uygun olarak işe başlatılma başvurusu yaptığı, buna karşılık davalı işveren tarafından işe başlatılmadığı anlaşıldığından
mahkemece yanılgılı değerlendirme ile davanın reddine karar verilmesinin hatalı olduğu” gerekçesi ile verdiği bozma kararı usul ve yasaya uygun olup direnmenin yerinde olmadığı anlaşıldığından, temyiz incelemesinin yapılmak üzere dosyanın 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ek ikinci maddesi uyarınca yetkili ve görevli Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’na GÖNDERİLMESİNE, 20.01.2014 tarihinde oy birliği ile karar verildi.