Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/2639 Esas 2020/5859 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 38. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı kadın tarafından her iki dava yönünden; davalı-karşı davacı erkek tarafından ise kadının maddi tazminat talebine ilişkin kaldırma kararı yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 18.11.2020 günü duruşmalı temyiz eden davacı-karşı davalı ... ile vekili Av. ... geldi. Karşı taraf temyiz eden davalı-karşı davacı ... ile vekilleri gelmedi. Gelenin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davacı-karşı davalı kadının maddi tazminat talebi TMK m. 174/1 kapsamında olmadığından, mahkemece açıklattırılması ve nispi harç eksikliğinin giderilmesi için süre verilmesi, sonucuna göre bu konuda karar verilmek üzere dosyanın ilk derece mahkemesine iadesine karar verilmiş, bu karara karşı davalı-karşı davacı erkek tarafından temyiz talebinde bulunulmuştur. Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 353/l-a-6 maddesi gereğince bölge adliye mahkemesi tarafından verilen kararlar kesin niteliktedir. Bu nedenle, davalı-karşı davacı erkeğin; kadının maddi tazminat talebine ilişkin kaldırma kararına yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-İlk derece mahkemesince yapılan yargılama davacı-karşı davalı kadının tam kusurlu olduğundan bahisle kadının davasının reddine, erkeğin davasının kabulüne, tarafların boşanmalarına ve boşanmanın ferilerine hükmedilmiştir. Verilen karar davacı-karşı davalı kadın tarafından istinaf edilmiş, bölge adliye mahkemesince kadının maddi tazminat talebi yönünden ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına ve dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine, kadının sair istinaf taleplerinin esastan reddine karar verilmiştir. Evlilik birliğinin temelinden sarsılmasında kadının tam kusurlu olduğu belirtilerek, ilk derece mahkemesince davacı-karşı davalı kadının boşanma davasının reddine karar verilmiş ise de; toplanan delillerden davacı-karşı davalı kadının, eşine emredici tavırlarda bulunduğu, eşinin ailesine ilgisiz davrandığı, eşinin hastalığı ile ilgilenmediği; davalı-karşı davacı erkeğin de güven sarsıcı davranışlarda bulunduğu anlaşılmaktadır.
O halde, taraflar arasındaki ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan, vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabit iken olayların akışı karşısında davacı-karşı davalı kadın dava açmakta haklıdır. Bu nedenle davacı-karşı davalı kadının da boşanma davasının kabulü gerekirken, reddi doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Davalı-karşı davacı erkeğin; kadının maddi tazminat talebine ilişkin temyiz dilekçesinin yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple REDDİNE, temyiz edilen bölge adliye mahkemesi hükmünün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine göre yeniden hüküm kurulması zorunlu hale gelen erkeğin boşanma davası ve boşanmanın fer"ilerine yönelik sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, duruşma için takdir olunan 2.540 TL vekalet ücretinin İbrahim"den alınarak Seda"ya verilmesine, temyiz peşin harcının istek halinde yatıranlara geri verilmesine dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 18.11.2020 (Çrş.)