Esas No: 2019/6405
Karar No: 2022/10174
Karar Tarihi: 21.06.2022
Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/6405 Esas 2022/10174 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesinde görülen bir davada, sanık kişinin kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçundan mahkum edildiği belirtiliyor. Sanık, mağdur ile anlaşarak ürün satışı yapacaklarını söyleyip, mağduru arabaya bindirerek dolandırmaya çalışmıştır. Mağdurun araçtan atlaması sonrası sanıklar kaçmıştır. TCK'nın 109/2. maddesi gereği cezalandırılması gerekirken, mahkumiyet hükmü 109/1. madde ile verilmiştir. Tekerrüre esas alınması gereken hırsızlık suçunun, uzlaştırma kapsamına alınması sonrası tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağına karar verilmediği belirtiliyor. Bu sebeplerden dolayı, kararın bozulduğu belirtiliyor.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 109/2. maddesi: Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun cezasını düzenler.
- 5237 sayılı TCK'nın 109/1. maddesi: Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun cebir, tehdit veya hile ile gerçekleştirilmesi durumunda cezasını düzenler.
- 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi: Hırsızlık suçunun cezasını düzenler.
- 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi: Uzlaştırma kurumunu düzenler.
- 5271 sayılı CM
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümle sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesinde,
a- Tüm dosya kapsamına göre, zairecilik yapan inceleme dışı sanık ... ile çiftçilik yapan mağdurun anason alım satımı hususunda anlaştıkları, olay günü sanık ... ve yanında çalışan sanık ... ve diğer sanıkların mağdura ait ürünleri araca yükledikleri, ürünlerin yüklendiği aracın Acıpayam istikametine doğru yola çıktığı, sanıkların ürünlerin karşılığı olan parayı bankadan çekip vereceklerini söylemesi üzerine, mağdurun kalan sanıklarla birlikte onların aracına bindiği, farklı banka isimleri sorarak Yeşilova ilçe merkezinden çıkıp Karamanlı ilçesine doğru gittikleri, mağdurun tanık ...'i arayarak bu durumu iletip kendilerini takip etmelerini istediği, Karamanlı'ya yaklaştıklarında yine farklı banka isimleri sormaları üzerine mağdurun dolandırıldığından şüphelenerek araçtan inmek istediğini ilettiği, sanıkların durmadığı, mağdur cep telefonu ile polisi aramak istediğinde, sanık ...'un müsade etmediği, bunun üzerine mağdurun kendini araçtan atmaya çalıştığı, bir kaç metre kadar sürüklendiği, son olarak kendisini kurtararak araçtan atladığı, sanıkların hızla olay yerinden uzaklaştıkları, arkasından mağdurun yanına gelen tanıklar ile polise şikayetçi olduğu anlaşılan olayda, sanığın üzerine atılı kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu cebir, tehdit veya hile ile gerçekleştirdiği gözetilerek, sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 109/2. maddesi gereğince cezalandırılması gerekirken, yazılı şekilde aynı Kanun'un 109/1. maddesi ile mahkumiyet hükmü kurulması,
b- Tekerrüre esas alınması gereken ilamda yer alan TCK'nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun, hükümden sonra yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında, anılan hükme ilişkin uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılarak sonucuna göre tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 5271 sayılı CMUK'nın 321. ve 326/son maddeleri uyarınca ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla BOZULMASINA, 21.06.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
