Mahkemesi:Asliye Ceza Mahkemesi
Suç: Taksirle öldürme
Hüküm: TCK"nın 62/1, 50/4, 52, 52/4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Dosya içeriğine göre, olay günü, gece vakti aydınlatmasız, meskun mahal içi, iki şeritli bölünmüş asfalt otoyolda sanığın sevk ve idaresindeki minibüs ile sağ şeritte seyri sırasında, kendi beyanına göre arkadan gelen motosikletin uzun farlarının dikkatini dağıtması nedeniyle minibüsün sol şeride doğru yönelerek motosiklet sürücüsünün seyir istikametini kapatması sonucu, motosikletin minibüsün sol arka teker kısmına çarpması neticesinde motosiklet sürücüsünün hayatını kaybetmesi ile sonuçlanan olayda, sanığın asli kusurlu olduğunun kabulü ile mahkumiyet kararı verilmesi bakımından mahkemenin takdirinde isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kusur oranına, ceza miktarına, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ve sair nedenlere ilişkin, katılan vekilinin ceza miktarına, olası kast hükümlerinin uygulanması gerektiğine ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Taksirle bir kişinin ölümüne neden olan sanık hakkında mahkumiyet hükmü kurulurken uygulama maddesi olan TCK"nın 85/1. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi;
2-Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan Kanun maddesi ile adli para cezasının bir gün karşılığı meblağın belirlenmesine dayanak olan Kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine ve adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi;Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasının bir numaralı bendinde yer alan "3 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına" ibaresinden önce gelmek üzere "TCK"nın 85/1. maddesi gereğince" ibaresinin eklenmesi, hüküm fıkrasının "2-a" numaralı bendinin çıkarılarak yerine, “Sanığa verilen 2 yıl 6 ay hapis cezasının sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu ve suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak TCK"nın 50/4. maddesi delaletiyle 50/1-a. maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 910 tam gün olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesine göre sanığın ekonomik durumu ve şahsi halleri gözetilerek günlüğü takdiren 20 TL den paraya çevrilerek 18.200 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibarelerinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 02/11/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.