MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 28.02.2013 gününde verilen dilekçe ile komşuluk hukukundan kaynaklanan maddi tazminat istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 19.02.2014 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün evrak incelenerek gereği düşünüldü:
_K A R A R_
Davacı, üst katta bulunan davalının dairesinden su sızıntısı olduğunu, kendi dairesinin zarar gördüğünü belirterek fazlaya ilişkin hakkı saklı kalmak kaydıyla 1.500 TL maddi tazminatın, tespit dosyasındaki masraflarla birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davacının uğradığı zararla iligili olarak bir kusurunun bulunmadığını, konunun apartmanın ortak sorunu olduğunu, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, dosya kapsamına ve bilirkişi raporlarına göre tarafların yerleşik olduğu binanın eski olduğu, davacının mutfağındaki rutubetin üst katta oturan davalının dairesinden kaynaklandığı kanıtlanmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı vekili temyiz etmiştir.
Davada reddedilen miktar karar tarihi itibariyle HMK"nın 5219 sayılı Kanunla değiştirilen HUMK’nın 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırının altında olduğundan karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyizi halinde de mahkemece veya 01.06.1990 tarihli ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince Yargıtay’ca temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
Bu itibarla, mahkemece verilen karar kesin nitelikte olduğundan temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin, mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin harcın istek halinde yatırana iadesine, 27.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.