Esas No: 1999/1589
Karar No: 1999/2758
Karar Tarihi: 30.09.1999
Danıştay 5. Daire 1999/1589 Esas 1999/2758 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, müfettiş olarak çalışırken aldığı ek göstergenin emekliliğinde de uygulanması için dava açmıştır. Ancak İdare Mahkemesi, davacının yeni görevinde 657 sayılı yasa kapsamında bulunmadığı için ek gösterge uygulamasının mümkün olmadığını belirterek davanın reddine karar vermiştir. Davacı temyiz etmiştir ancak Danıştay, temyiz isteminin reddi kararını vermiştir. Kanun maddeleri ise şöyledir: 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu, 3659 sayılı Emekli Sandığı Kanunu, 3656 sayılı Emekli Sandığı Kanunu.
T.C.
D A N I Ş T A Y
BEŞİNCİ DAİRE
Esas No: 1999/1589
Karar No: 1999/2758
Temyiz İsteminde Bulunan (Davacı): ...
Vekili: ...
öngörülen 3600 ek gösterge uygulanmasına son verilip, 1.1.1954 tarihinde müfettişlik görevinden Genel İdare Hizmetleri Sınıfındaki bir göreve atandığı, ancak bu kadronun 657 sayılı Yasanın 43. maddesinde öngörüldüğü üzere 1, 2, 3 ve 4. derecede bir kadro olmadığından bahisle, yine Maliye Bakanlığınca çıkarılan 148 seri numaralı Devlet Memurları Genel Tebliğinin 28.9.1997 tarih ve 23124 sayılı Resmi Gazetede yayımını izleyen aybaşı olan 1.10.1997 tarihinden itibaren emekliye ayrıldığı görevi için öngörülen ek göstergenin uygulanması ve 1.10.1997 tarihinden itibaren fazla ödenen ek gösterge farklarının davacı adına borç çıkarılmasına ilişkin 30.10.1997 tarihli işlemin iptali ve 3600 ek gösterge rakamına göre hesaplanacak aylık farklarının yasal faiziyle birlikte tazmini istemiyle açılmıştır.
... İdare Mahkemesinin ... günlü, E:..., K:... sayılı kararıyla; 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 43. maddesinin 527 sayılı Kanun Hükmünde Kararnameyle değişik (B) bendi 2. Paragrafında, kurumların 1, 2, 3 ve 4 üncü dereceli kadrolarına atananlara uygulanacak ek göstergelerin, ilgililerin daha önce bulunmuş oldukları kariyerleriyle ilgili sınıf veya ekli I sayılı cetvelin Genel İdare Hizmetleri Sınıfı (g) bölümünde belirtilen görevlerde kazanılmış hak aylık derecelerine göre alabilecekleri ek göstergelerden düşük olamayacağının hüküm altına alındığı, davacının müfettişlik görevinden Genel İdare İdare Hizmetleri sınıfındaki bir göreve atandığı tarihte almakta olduğu ve emeklilik keseneğine esas alınan aylığının 5. dereceye karşılık geldiği, bu durumda kariyer meslek olan müfettişlik görevinden 1.1.1954 tarihinde Genel İdare Hizmetleri Sınıfındaki 1, 2, 3 ve 4 üncü derecelerdeki bir kadroya atanmadığı açık olan davacının 657 sayılı Yasada müfettişler için öngörülen ek göstergeden faydalandırılmasının mümkün olmadığı ve dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle dava reddedilmiştir.
Davacı; müfettiş olarak çalıştığı tarihte 3659 sayılı Yasa hükümlerine göre emeklilik kesintilerine esas alınan aylığın üç üst derecesinden aylık aldığını, Genel İdare Hizmetleri sınıfındaki göreve atandığında aldığı 625 lira aylığın 3656 sayılı Yasa uyarınca 4. dereceye tekabül ettiğini öne sürmekte ve İdare Mahkemesi kararının temyizen incelenerek bozulmasını istemektedir.
Savunmanın Özeti: Temyizi istenen kararın usul ve kanuna uygun olduğu, ileri sürülen nedenlerin 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesine uymadığı, bu nedenle istemin reddi gerekeceği yolundadır.
Danıştay Tetkik Hakimi: ...
Düşüncesi: İdare Mahkemesince verilen karar ve dayandığı gerekçe hukuk ve usule uygun olup, bozulmasını gerektirecek bir neden de bulunmadığından, anılan kararın onanması gerektiği düşünülmüştür.
Danıştay Savcısı: ...
Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1.fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp idare mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin reddiyle idare mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Beşinci Dairesince işin gereği düşünüldü:
İdare ve Vergi Mahkemeleri tarafından verilen kararların temyiz yolu ile incelenerek bozulabilmeleri 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinde belirtilen nedenlerden birinin bulunması halinde mümkündür. ... İdare Mahkemesince verilen ... günlü, E:..., K:... sayılı karar ve dayandığı gerekçe hukuk ve usule uygun olup, bozulmasını gerektirecek bir sebep de bulunmadığından temyiz isteminin reddi ile anılan kararın onanmasına, temyiz giderlerinin istemde bulunan davacı üzerinde bırakılmasına, 30.9.1999 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.