Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2014/7442 Esas 2014/10358 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne, duruşma isteminin değerden reddine karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacılar vekili, davacıların ... Mahallesi ... Mevkii 1757 parsel numaralı taşınmazın malikleri olduğunu, aynı mevkide bulunan orman niteliğini yitirmiş 2156,53 m²"lik taşınmazın davacıların zilyetliğinde olduğunu iddia ederek, HMK’nun 106. maddesi gereğince zilyetliklerinin tespitine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, çekişmeli taşınmazın kesinleşen orman sınırları içinde kaldığı, Devlet Ormanlarının zilyetlikle iktisap edilemeyeceği, ormanlar üzerinde şerh olmayacağı ve davacıların hukukî yararları bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacılar vekili tarafından davayı 6292 sayılı Kanundan yararlanmak amacıyla açıldığı, gerçekte taşınmazın orman niteliğini yitirdiğini bu konuda tespitin yapılması gerektiği iddiasıyla temyiz etmiştir.
Dava, orman tahdidi içinde kalan taşınmazın, nitelik yitirdiğinin ve kullanıcısının tespitine yöneliktir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde 1949 yılında yapılarak kesinleşen orman kadastrosu ile 1974 yılında yapılarak kesinleşen evvelce sınırlandırması yapılmayan ormanlarda orman kadastrosu ile bu ormanlar ile evvelce sınırlandırması yapılan ormanlarda 2. madde uygulaması bulunmaktadır.
İncelenen dosya kapsamına, uzman orman bilirkişi tarafından kesinleşmiş orman tahdit haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan uygulama ve araştırmada çekişmeli taşınmazın orman tahdidi içinde kalan yerlerden olduğu anlaşıldığına ve halen tahdit içinde olan böyle bir yerin, hangi nedenle olursa olsun orman sınırları dışına çıkartılması için Orman Yönetimini zorlayıcı nitelikteki davanın dinlenme olanağı bulunmadığına göre, davacılar vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün bu gerekçe ile ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenlere yükletilmesine 10/12/2014 günü oy birliği ile karar verildi.