Elektrik hırsızlığı - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/12644 Esas 2013/11574 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/12644
Karar No: 2013/11574
Karar Tarihi: 18.04.2013

Elektrik hırsızlığı - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/12644 Esas 2013/11574 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın elektrik hırsızlığı suçlamasıyla Asliye Ceza Mahkemesi'nde yargılandığını ve mahkemenin beraat kararı verdiğini belirtiyor. Ancak, katılan kurumun zararını tazmin eden sanık hakkında ceza verilmemesi gerektiği konusunda, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin l. fıkrası ve 2. fıkrasının önemini vurguluyor.
Bu kanun maddelerine göre, sanık zararı tazmin ettiyse ve başka suç işlemediyse, ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekiyor. Bu nedenle, mahkeme kararı bozulmuş ve sanık hakkında ceza verilmemesi gerektiği bildirilmiştir. Kanunlar arasındaki uyum ve cezanın verilmeme sebebi açıklanarak karar verilmiştir.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2013/12644 E. , 2013/11574 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Elektrik hırsızlığı
HÜKÜM : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrası gereğince, ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/4-(a) maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 18.04.2013 gününde oy birliğiyle karar verildi.