MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi Hazine tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Kadastro sırasında ... İli, ... İlçesi, ... Köyü, ... Mevkiinde bulunan 137 ada 1, 138 ada 5 ve 123 ada 9 parsel sayılı sırasıyla 726.36 m², 3287.62 m² ve 1593.29 m² yüzölçümündeki taşınmazlar, belgesizden, cami ve arsası, tarla, cami ve arsası niteliği ile Yayla Palamut Köyü adına tesbit edilmiş, 138 ada 14 parsel sayılı 1683.84 m², yüzölçümündeki taşınmaz, 1986 tarih 27 sıra numaralı tapu kaydına dayanarak, ilkokul binası, lojmanı ve arsası niteliği ile ...Köyü adına tesbit edilmiş, davacı Hazine, taşınmazların Devletin hüküm ve tasarrufu altındaki yerlerden olduğu ve zilyetlik ile kazanma koşullarının oluşmadığı iddiasıyla dava açmıştır.
Mahkemece, davacının 138 ada 5 parsel nolu taşınmaz yönünden açmış olduğu davasının kabulü ile, dava konusu ... İli, ... İlçesi, ... Köyü, ... Mevkiinde bulunan 138 ada 5 nolu parselin kadastro tesbitinin iptali ile orman niteliğiyle davacı Hazine adına tapuya tesciline, davacının 137 ada 1, 123 ada 9 ve 138 ada 14 parsel nolu taşınmazlar yönünden açmış olduğu davalarının reddi ile, dava konusu ... İli, ... İlçesi, ...Köyü, ... Mevkiinde bulunan 137 ada 1 ve 123 ada 9 nolu parsellerin, ayrıca, ... İçi Mevkiinde bulunan 138 ada 14 nolu parselin tespit gibi tapuya tesciline karar verilmiş, davacı Hazine vekilinin temyizi üzerine hüküm, Yargıtay 7. Hukuk Dairesinin 27.06.2008 tarih ve 2008/3291 E. - 2872 K. karar sayılı ilâmı ile bozulmuştur.
Hükmüne uyulan Yargıtay 7. Hukuk Dairesinin 27.06.2008 tarih ve 2008/3291 E. - 2872 K. karar sayılı kararında özetle; ""Mahkemece dava ve temyize konu 137 ada 1, 123 ada 9 ve 138 ada 14 parsel sayılı taşınmazların orman sayılan yerlerden olmadığı, taşınmazlar üzerinde tespit gününde adına tescile karar verilen zilyet davalı taraf yararına 3402 sayılı Kadastro Kanununun 14. maddesi hükmünde öngörülen kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği ile taşınmaz edinme koşullarının gerçekleştiği gerekçe gösterilerek hüküm kurulmuş ise de yapılan araştırma ve soruşturma hüküm vermeye yeterli bulunmamaktadır.
Dava dosyasına yansıyan bilgi ve belgelere göre dava ve temyize konu taşınmazlar tutanaklarında gösterilen maddî ve hukukî olgulara dayanılarak davalı taraf adına tesbit edilmiştir. Davalı taraf tesbit nedenlerine ve kazandırıcı zamanaşımı zilyetliğine dayanmış, davacı Hazine ise davalı taraf yararına temyize konu taşınmazlar üzerinde hak kazanma koşullarının gerçekleşmediğini öne sürmüştür. Somut olayda bu olgular eşliğinde kanıtlama yükümlülüğünün davalı tarafa ait olduğu kuşkusuzdur. Öte yandan dava ve temyize konu taşınmazlardan 138 ada 14 parsel sayılı taşınmazın tesbitine tapu kaydı esas alındığı da dosya içeriğiyle belirlendiği gibi davaya konu edilen temyize konu olmayan 138 ada 5 parsel sayılı taşınmaz orman niteliğiyle davacı Hazine adına tescil edildiği de anlaşılmaktadır. Yukarıda saptanan hukuksal olguların ışığı altında somut olaya bakıldığında dava ve temyize konu 137 ada 1, 123 ada 9 ve 138 ada 14 parsel sayılı taşınmazların bir bölümünün sınırlarında eylemli biçimde Devlet Ormanı bulunmaktadır. Ne var ki, mahkemece orman yönünden yöntemine uygun bir araştırma ve soruşturma yapılmamıştır. Böylesine yetersiz araştırma ve uygulama ile hüküm verilemez."" ""138 ada 14 parsel sayılı taşınmazın tesbite dayanak yapılan tapu kaydının kapsamında kalıp kalmadığını gösterecek şekilde gerekçeli ayrı, ayrı raporlar alınmalı, dava ve temyize konu taşınmazların orman sayılan yerlerden olmadığı sonucuna varıldığı takdirde 138 ada 14 parsel sayılı taşınmazın tapu kaydının kapsamı dışında kalan ve diğer temyize konu taşınmazların tümü hakkında yeterli biçimde zilyetlik araştırması yapılmalı, bu konuda taşınmazların öncesinin kime ait olduğu, kimden kime kaldığı, taşınmazlar üzerinde sürdürülen zilyetliğin başlangıç günü, süresi ve sürdürülüş biçimi hakkında yerel bilirkişi ve tanıklardan ayrı, ayrı olaylara dayalı bilgiler alınmalı, deliler değerlendirilirken ormanlar üzerinde sürdürülen zilyetliğin süresi ne olursa olsun hukukça değer taşımadığı gözönünde tutulmalı, bundan sonra toplanan ve toplanacak tüm deliller birlikte değerlendirilerek 6831 sayılı Kanun hükümleri ile 3402 sayılı Kadastro Kanununun 13, 20, 14, 14/son, 18 ve 45. maddeleri hükmü eşliğinde ve kesinleşen yönlerde dikkate alınarak sonucuna uygun bir karar verilmelidir."" denilmiştir.
Mahkemece, bozma kararına uyulduktan sonra, davacının 138 ada 5 parsel nolu taşınmaz yönünden açmış olduğu davasının kabulü ile, dava konusu ... İli, ... İlçesi, ... Köyü, ... Mevkiinde bulunan 138 ada 5 nolu parselin kadastro tesbitinin iptali ile orman niteliğiyle davacı Hazine adına tapuya tesciline, davacının 137 ada 1, 123 ada 9 ve 138 ada 14 parsel nolu taşınmazlar yönünden açmış olduğu davalarının reddi ile, dava konusu ... İli, ... İlçesi, ... Köyü, ... Mevkiinde bulunan 137 ada 1 ve 123 ada 9 nolu parsellerin, ayrıca, ... İçi Mevkiinde bulunan 138 ada 14 nolu parselin tesbit gibi tapuya tesciline karar verilmiş, hüküm, davacı Hazine tarafından dava konusu 137 ada 1, 123 ada 9 ve 138 ada 14 parsel nolu taşınmazlar yönünden temyiz edilmiştir.
Dava, kadastro tespitine itiraza ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazların bulunduğu yerde tesbit tarihinden önce 1943 yılında 3116 sayılı Kanuna göre seri bazda yapılıp kesinleşen orman kadastrosu vardır. Daha sonra 04.06.2003 tarihinde ilân edilip dava tarihinde kesinleşen aplikasyon ve 2/B çalışması ile 15/12/2006 tarihinde ilân edilen 4999 sayılı Kanuna göre fennî hataların düzeltilmesi çalışması, ayrıca, 2007 yılında 3402 sayılı Kanuna göre yapılıp kesinleşen kadastro çalışması vardır.
Dosya kapsamına ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince işlem yapılarak hüküm kurulmuş olduğuna, Hazine adına tescil edilecek yerlerden olmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13/j maddesi gereğince harç alınmasına yer olmadığına 09/12/2014 gününde oy birliği ile karar verildi.