Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/3406 Esas 2020/5555 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3406
Karar No: 2020/5555
Karar Tarihi: 07.10.2020

Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/3406 Esas 2020/5555 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından düzenlenen ve 11. Ceza Dairesi tarafından incelenen bir vergi usul kanununa muhalefet davasında, sanık 1 suçlamadan beraat ettirilirken, diğer suçlama için de sanığın temyiz nedenleri reddedilmiş ve hüküm onanmıştır. İlk suçlama olan \"defter ve belgeleri gizleme\" suçunda, suç tarihinin belirlenmesinde eksiklik olduğu ancak suç tarihinin düzeltilmesi gerektiği, suç vasfının doğru belirlendiği ve cezanın kanuni limitler içinde olduğu belirtilmiştir. İkinci suçlama ise sahte belge kullanma suçudur ve sanığa bu suçlamadan beraat edilmiştir. Beraat kararı ise iddianameye konu olan sahte fatura kullanma suçunun yargılama sürecinde ayrı bir suç olarak ele alınmadığı için verilmiştir. Bu nedenle Cumhuriyet savcısının ve katılan vekilinin temyiz nedenleri kabul edilerek hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak, \"5904 sayılı Kanun'un 23. maddesi ile değişik 213 sayılı Kanun'un 359/a-2. maddesi\" ve \"5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi\" ile \"213 sayılı VUK'nin 367. maddesi\" belirtilmiştir.

11. Ceza Dairesi 2019/3406 E. , 2020/5555 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Beraat, Mahkumiyet

1- “Defter ve belgeleri gizleme” suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz nedenlerinin incelenmesi:
Defter ve belgeleri gizleme suçunda, suç tarihinin ibraz için verilen 15 günlük yasal sürenin bitimini izleyen tarih olduğu dikkate alındığında suç tarihinin "27.04.2011" olduğu anlaşıldığından tebliğnamede bu yönde bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiş, 5904 sayılı Kanun"un 23. maddesi ile değişik 213 sayılı Kanun"un 359/a-2. maddesi uyarınca 27.04.2011 suç tarihi itibarıyla temel cezanın "18 ay" olduğu gözetilmeyerek, "1 yıl" olarak belirlenmek suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış, suç tarihinin 27.04.2011 olarak mahkemesince düzeltilmesi ve 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamada Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı, incelenen dosyaya göre kurulan hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmış, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan, hükmün ONANMASINA,
2- 2008 takvim yılında sahte fatura kullanma suçundan verilen beraat hükmüne yönelik Cumhuriyet savcısının ve katılan vekilinin temyiz nedenlerinin incelenmesi:
213 sayılı VUK’nin 367. maddesi uyarınca kovuşturma şartı olan rapor değerlendirme komisyonu mütalaası ve dayanağı olan vergi suçu raporu ile eklerinin "2008 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçuna ilişkin olduğu, Antalya Cumhuriyet Başsavcılığı’nın, 03.08.2011 tarih ve 2011/18396 esas sayılı iddianamesi ile mütalaaya aykırı olarak “ sahte fatura kullanmak” suçundan kamu davası açıldığı, ancak bu suçla ilgili verilen mütalaa bulunmadığı, sahte belge düzenleme ve sahte belge kullanma eylemlerinin birbirinden bağımsız ve ayrı suçları oluşturduğu ve birbirine dönüşmeyeceği dikkate alınarak; iddianameye konu olan sahte fatura kullanma suçu yönünden 213 sayılı VUK"nin 367. maddesi gereğince dava şartı olan mütalaanın verilip verilmeyeceğinin Vergi Dairesi Başkanlığından sorularak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, yargılamaya devamla sanık hakkında beraat hükmü kurulması,
Yasaya aykırı, Cumhuriyet savcısının ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün, bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 07.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.