Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/7384 Esas 2020/8064 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/7384
Karar No: 2020/8064
Karar Tarihi: 08.07.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/7384 Esas 2020/8064 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karar, bir hırsızlık olayıyla ilgili Asliye Ceza Mahkemesi'nde verilmiştir. Mahkeme, Tebligat Kanunu'nun 10/2. fıkrasına göre tebligat yapılması gerektiği durumlarda, bilinen en son adresin tebligata elverişli olmaması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresinin esas alınacağını belirtmiştir. Bu yöntemde, önce bilinen en son adres esas alındıktan sonra normal tebligat çıkarılacak ve bila tebliğ iade edilmesi halinde adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilecektir. Kararda, sanığa MERNİS adresine doğru yapılan tebliğin usulüne uygun olmadığı belirtilmiştir. Bu nedenle, sanığın temyiz istemi reddedilmiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: Tebligat Kanunu'nun 10/2. ve 21/1-2 maddeleri, Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliği'nin 16/2. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2020/7384 E. , 2020/8064 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10/2. fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun"un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu"nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu"nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerini tamamlanması gerekirken; dosya kapsamına göre yokluğunda verilen kararın sanık ...’a, Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre kovuşturma aşamasında bildirdiği ve aynı zamanda da MERNİS adresine doğrudan 18/12/2015 tarihinde tebliğ edildiği, ancak doğrudan MERNİS adresine yapılan tebliğ işleminin usulüne uygun olmadığının anlaşılması karşısında; sanığın temyiz isteminin öğrenme üzerine süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 08.07.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.